Genelde çok cıvıl cıvıl ve gülen biriyim ama kısır döngü yordu. Şimdi de çok iyiyim. Hâlâ çok gülüyorum ama hayatımın yüzde ellisini ele geçirdi . Artık bipolar gibi oldum. Ancak o kadarını ele geçirdi.
Başım ağrıyor uyumaktan. Daha çok uyumak istiyorum daha çok. Saçma sapan şeyler yoruyor beni ama hâlâ gülüyorum. Bıktım bu rutinden , bıktım bu kısır döngüden, belki de tek başıma kürek çekmekten bıktım.Biraz uyusam geçer .
youtu.be/mc274HUFhQQ
Depresyonda iken hep uyumaya çalışırım. Uyurum,uyurum,uyurum ... Ama uyanmak zorunda kalıyorum. Niye uyandığımda bitmiyor bu? Uyandığımda üzülüyorum ve yine uyumaya çalışıyorum. Yine uyumak istiyorum, yine yeni yeniden...