Özdemir Asaf’tan
“Ne öğrendim!”
YAŞ 5
Anne ve babamın birbirlerine bağırmalarının beni ne kadar korkuttuğunu öğrendim.
YAŞ 7
Laptev bunun ne anlama geldiğini anladı, ruh hâlinde ani, sert bir değişim hissetti, içindeki ışık ansızın sönüvermişti. Kendisine saygısızlık gösterilen, hoşlanılmayan, itici ve hatta iğrenç bulunan bir adamın utancını, aşağılanışını yüreğinin derinliklerinde hissetti. Evden dışarı çıktı. Sıcak havada eve giderken, yolda, ilanıaşkının
Şarabı Meyhanede ara, Sarhoşta değil !
Erkan Oğur & İsmail Hakkı Demircioğlu
Ey Zahit Şaraba Eyler İhtiram
youtu.be/nsKOjMlAgSM
Musiki; Uzayı ve maddeyi zaman ve tasarıma çeviren gerçekseli, bir hayal aleminin rüyaları kılığına sokan çok boyutlu bir sanattır. Sesi dondurarak heykelleştirir. Ses yankılarıyla bir mimari anıt gibi maddeleşir. Musiki, geçmekte olan bir ömrün tüm özlemlerini bilinçaltında kalmış ve açıklanamaz tutkularını bütün yeğinlik renk ve incelikleri ile itiraf etmemize, bu vesileyle de...Bizi geçmiş ve gelecek insanlara aramızda bir gönül birliği yaratan olağanüstü bir mucize niteliğinde bir sanattır.
(Alıntı)
"Eğer Tanrı yoksa, bu gerçekten bir fark yaratır mı? Hayat anlaşılır hale gelir. Ne büyük bir rahatlık! Ve ölüm aniden hayatın sonu olur. Bedenin ve ruhun sona ermesi. Zulüm, yalnızlık ve korku... Bütün bunlar açık ve net bir hale gelmeli. Istırap akıl almaz bir şey, izaha gerek duymuyor.
Bir yaratıcı yok. Hayatı destekleyen birisi yok. Şekillendiren yok."
Nattvardsgästerna / Kış Işığı (1963)
“Çocuğunu kaybeden bir anne için her gün ilk gündür; bu ıstırap ihtiyarlamaz.”
Victor Hugo