Ben ki, herkese merhem oldum
Kendime kör, kendime kor...
Ben ki, herkese tenvir oldum
Kendine gurbet, kendine ıztırap...
Ben ki, herkese gelecek oldum
Kendine düğüm, kendime dün'üm....
Ben ki, herkese ensar oldum
Kendime yarım kendime yarayım...
Ben ki, herkese umut oldum
Kendime ölüm, kendime tabut....
Ben ki, herkese çiçek oldum
Kendime menekşe, kendimi aç susuz....
Sevgili Atsız; sen olmasaydın kim ifade ederdi duygularımı bilemiyorum..
Iztırap çek, inleme.. Ses çıkarmadan aşın.
Bir damlacık aksa da, bir acizdir göz yaşın;
Yarı yolda ölse de en yürekten yoldaşın
Tek başına dileğe doğru at salmasın.
Hüseyin Nihal Atsız
Iztırap çek inleme... Ses çıkarmadan aşın.
Bir damlacık aksa da bir acizdir göz yaşın…
Hüseyin Nihal Atsız
Yalnızlık
Yine aklımda bugün sen varsın,
Yine derdinle hayalim hasta.
Bürüsün kalbimi derdin sarsın;
Bir ümit var bu tükenmez yasta.
Bir yaram var! Ona merhem vurman,
Bir hayaldir ki gönülden taşıyor.
Ayırırken bizi yollar ve zaman,
Şimdi hülyaya gömülmüş ölüyüm;
Ne gelen var, ne giden var, ne soran.
Iztırap yaylasıyım gam çölüyüm;
Esiyor sadece gönlümde boran.
Birazdan Gün Doğacak
Beton duvarlar içinde bir çiçek açtı
Siz kahramanısınız çelik dişliler arasında
direnen insanlığın
Saçlarınız ıztırap denizinde bir tutam başak
Elleriniz kök salmış ağacıdır zamana
O inanmışlar çağının.
Zaman akar yer direnir gökyüzü kanat gerer
Siz ölümsüz çiçeği taşırsınız göğsünüzde
Karanlığın ormanında iman güneşidir gözünüz
Soluğunuz umutsuz
Atsız; her şiiri ayrı derin…
youtu.be/ls5uF7YBUzE?si=...
Yine aklımda bugün sen varsın,
Yine derdinle hayalim hasta.
Bürüsün kalbimi derdin sarsın;
Bir ümit var bu tükenmez yasta.Bir yaram var! Ona merhem vurman,
Bir hayaldir ki gönülden taşıyor.
Ayırırken bizi yollar ve zaman,
Sana kalbim daha çok yaklaşıyor.Nerde bilmem o geçen günlerimiz?
Artık onlar yeniden gelmeyecek.
Nerde kırlar, uzayan yol ve deniz,
O öten kuş, o güzel pembe çiçek? Göklerin ziyneti mes’ut kuşlar
Ötüşürlerdi yağarken yağmur.
Şimdi onlarda melul olmuşlar,
Çünkü artık ne ışık var, ne de nur.Dinledik rüzgarı sessiz sessiz
Okuyorken bize bir gamlı kitap.
Suya çizmişti gümüşten bir iz,
Yükselirken gece dağdan mehtap.Şimdi hülyaya gömülmüş ölüyüm;
Ne gelen var, ne giden var, ne soran.
Iztırap yaylasıyım gam çölüyüm;
Esiyor sadece gönlümde boran.Bir hayal alemi ardında; uzak,
Sisli iklimlere sürdüm, gittim.
Varlığım burda sönüp kaybolacak...
Belki ben şimdiden öldüm... Bittim...
Şimdi hülyaya gömülmüş ölüyüm;
Ne gelen var , ne giden var, ne soran.
Iztırap yaylasıyım gam çölüyüm;
Esiyor sadece gönlümde boran. Hüseyin Nihal Atsız
Bugün değişik birşey yaşadım...
Bir çocuk mendil satmaktaydı bankta oturan iki sevgilinin yanına gitti ve dedi ki ;
Abi bu mendili alır mısın yol parasına ihtiyacım var
Adam ise kaba bir şekilde bunu almayacağını söyledi
O adam öyle söylediği vakit içime bir ıztırap çöktü çünkü adam sevgilisine hediye almış ve 1 mendili çocuğa çok görmüştü...
14 şubatta sevgilisine hediye alıp , o çocuğa da 1 tane mendili alamayacak kadar merhametsiz adam bize insanlıktan bahsetmesin!!
Atalarımızın güzel bir sözü var ;
Alma Mazlumun Ahını, Çıkar Aheste Aheste
İçimde sadece boran...
Şimdi hülyaya gömülmüş ölüyüm;
Ne gelen var, ne giden var, ne soran.
Iztırap yaylasıyım gam çölüyüm;
Esiyor sadece gönlümde boran...
Şimdi hülyaya gömülmüş ölüyüm;
Ne gelen var, ne giden var, ne soran.
Iztırap yaylasıyım gam çölüyüm;
Esiyor sadece gönlümde boran.
Hüseyin Nihal Atsız
"Şimdi hülyaya gömülmüş ölüyüm;
Ne gelen var, ne giden var, ne soran.
Iztırap yaylasıyım gam çölüyüm;
Esiyor sadece gönlümde boran."