Gül kokuyorsun bir de
Amansız, acımasız kokuyorsun
Gittikçe daha keskin kokuyorsun, daha yoğun
Dayanılmaz bir şey oluyorsun, biliyorsun
Hırçın hırçın, pembe pembe
Öfkeli öfkeli gül
Gül kokuyorsun nefes nefese.”
Okur Takip Önerileri
Olduğun gibi görün, göründüğün gibi ol
El alem ne der?
Bu el âlem kim? Kim bu çete? Kim bu jüri heyeti? Kim bu mükemmel ulu seçilmiş örnek insanlar?
Dil garip bir şeymiş gerçekten; sözcüklerin insanın ana dilindeki etkisi, anlamından öte bir ağırlık taşıyormuş
Okuyan insan,dünyanın aklına yaslar sırtını.
Hayvanların yaptığı gibi neredeyse hafızasız yaşama ve mutlu olmak mümkündür ama hiçbir şeyi unutmadan yaşamak imkansızdır
Aşk dünyadaki en tehlikeli, en öldürücü duygudur.
İşte anahtar kelime bu; hayatın özü, büyük sırrı; olmazsa olmazı: Unutmak. Eğer unutmak diye bir şey olmasaydı, yaşam da olmazdı. İnsan, unutmadan hayatını sürdüremez.’’
Kısıtlamaların çevrelediği bir yaşamda özgürlükten iz mi kalırdı?
Onlardan biri değilim ama kendimden biriyim
...Ve bir yalan söylendiği zaman insanların değil, eşyanın bile buna nasıl tahammül ettiğine şaşarım.
Kitaplarda okuduğun depresyon kelimesine bir cankurtaran simidi gibi sarılırsın. Çünkü nedense hepimizde, maddi olsun, manevi olsun, bütün dertlerimize bir isim takmak merakı vardır, bunu yapamazsak büsbütün çılgına döneriz.
içimizde şeytan yok... içimizde aciz var... Tembellik var... İradesizlik, bilgisizlik ve bunların hepsinden daha korkunç bir şey: hakikatleri görmekten kaçmak itiyadı var