İzzet Seydaoğlu
@izzetseydaoglu
Avukat
Hukuk Fakültesi
71 okur puanı
Eylül 2012 tarihinde katıldı
Hiç kimse ama hiç kimse içimdeki boşluğu dolduramıyor. İnsan sohbetleri bile yasak gibi geliyor artık. Dinliyor gibi yapıyorum ama esasında umursamıyorum, çünkü gerçekten duymuyorum artık. Kafamın içinde tartışıp duruyorum kendimle. Bazen dinleyecek gibi oluyorum insanları ama o kadar önemsiz şeylerden bahsediyorlar ki yine kafamın içine geri kaçıyorum. Ya da bazen çok önemli şeyleri o kadar önemsizce tartışıyorlar ki konunun ehemmiyeti kalmıyor. Düşünüyorum çoğu kez sorunlu olan ben miyim yoksa gerçekten sorunlu insanlar arasında mıyım?
Sevgili Wilhelm, kitabı okuduğumu unutup ikinci defa hızla okudum. İnsanların başkalarının acılarını hissetmesi zamanla farklı olabiliyormuş. İlk okuduğumda acımıştım, şimdi daha çok acıdım. Kendi dünyasında yaşamış, kendi dünyasında ölmüştü. Zaten başka da şansı yokmuş...
