Düşünmek istemiyorum. Düşünmek istemediğimi düşünüyorum. Düşünmek istemediğimi düşünmemem gerek. Bitmeyecek mi bu?
Aile denilen şey bu işte, yaşamın boyunca ilişiğini kesemezsin; çiçek hastalığı gibi küçücükken bir tutuldun mu, ölünceye kadar izlerini suratında taşırsın.
Sayfa 159Kitabı okuyor
" Hiç kimseye benzememek için insan herkese benzemek cesaretini göstermelidir."
Sayfa 156Kitabı okuyor
"Çıkmak, herhangi bir yere gitmek istiyorum. Gerçekten kendi yerimi bulacağım, içine yerleşeceğim bir yere... Ama benim yerim diye bir şey yok; ben fazlalığım."
Sayfa 179 - Can YayınlarıKitabı okuyor
"Hikaye anlatma konusunda herkesle boy ölçüşürüm.Ama bu hikayelerin, birer cesetten farkı yok."
"Anılarım, şeytanın kesesindeki paralara benziyor: Keseyi açınca içinde kurumuş yapraklardan başka şey bulamıyorsunuz."
Yalnızdım ama bir kente yürüyen ordu gibiydim.
Benim düşündüklerimin aynısını düşünmüyorsun ki. Kılını bile kıpırdatmadan, nesnelerin çevrende bir çiçek demeti gibi düzenlenmesini istiyorsun sen
”Kendi geçmişimi elinde tutamamış olan ben, bir başkasının geçmişini kurtaracağımı nasıl umabilirim?”
Sayfa 143Kitabı okudu
Varoluşmaktayım. Varoluşmakta olduğumu düşünüyorum, Şu varoluşma duygusu ne kıvıl kıvıl bir şey! Onu, ben sürdürüyorum, yavaşça. Düşünmemi durdurabilseydim ... Çabalıyorum buna, başarıyorum. Kafamın içi dumanla doluyor gibi... ama işte yeniden başladı. '"Duman... düşünmemek... Düşünmek istemiyorum. Düşünmek istemediğimi düşünüyorum. Düşünmek istemediğimi düşünmemem gerek." Bitmek bilmeyecek mi bu?