Ali
@jessep1nkman
Acıbadem
İstanbul
İstanbul, 25 Mart 2003
25 okur puanı
Mayıs 2020 tarihinde katıldı
var mı bilen başıma seni saranlar arasında adını
mantık mı diyorlar idrak mısın hafıza mı
sahici bir şeysen eğer söyle bakalım
neydi sevgilinin koynuma kaçtığı tarih
yıllardan hangisiydi hangi mevsimdeydik ayın kaçıydı
koynummuş madem sevgilinin göz diktiği yer kaçmak için
incecik ürperişli gölgesi cismime neden kıydı
sor gücün sormaya yetiyorsa var mıymış
gönlümü bin parçaya böldüğünün bir sebebi
o yürek burkucu gençlik döngülerinde beni çark ettirişi
ses çürütüp bağrımda
böğrümden karaltı söktürüşü
niyeymiş boynumun tan yerine amade kılındığı silkinişler
türk ilinde fütur eylemeksizin la belle dame sans merci
sancak açsın diye mi?
aşkın beni mecnun ettiği zaman
bütün umutlarım yittiği zaman
kadehim boşalıp bittiği zaman
bir beni bir seni düşünüyorum.
gönlümün acıyı tattığı yerde
bana şu feleğin çarptığı yerde
akşam güneşinin battığı yerde
bir beni bir seni düşünüyorum
güzel gözlerine şarkılar yakıp
saçlarına bahar gülleri takıp
şu yalan dünyanın haline bakıp
bir beni bir seni düşünüyorum
belki birimiz öleceğiz
asla beraber olamayacağız.
aynı evi, aynı teni paylaşamayacağız.
aynı masada oturmayacağız.
hatta aynı şehirde bile oturmayacağız.
belki bir gün son kez görüşeceğiz, ikimiz de bunun son olduğundan habersiz.
son kez el ele gezeceğiz, belki de son kez söyleyeceğiz birbirimizi sevdiğimizi.
yine beraber planlar yapıp, tutamayacağımız
son sözleri vereceğiz birbirimize.
ve elbette yollarımız yine ayrılacak bir gün.
sonra aramıza şehirler girecek,
hiç karşılaşmayacağız.
tesadüfler bile bir araya getiremeyecek.
sonra da belki birimiz öleceğiz, diğerimiz hiç bilmeyecek.
Okur Takip Önerileri
yalnızlığın karalama defteri yaptığı ömrüm
soluk başı sancı döker düşlerime
hangi iklim, hangi surat sevinç soyunur şimdi
koşuyorum sıcak anıların, düşlerin mahzenine
yitikliğin matemini ikram ediyorlar avuç avuç bana
ağlıyorum, annesini kaybeden bir çocuk gibi
bugün için yarınları hiç eden günahkar gibi
pişmanlığın tadılmadık türünü bırakmadım
lakin
çıkamıyorum
kalbimin taziye evine ruhum çivilenmiş.
çıkamıyorum.
meraklanma, yolunda her şey
büyümek bu işte
ve dönüşmek
kendini korumak
kalabalıkta kaybolmak
üstesinden gelmek
kullanılmış hissetmek
ilgi görmemek
umudu kaybetmek
yanıp kül olmak
korkmak bu işte
değişmek bu işte
hayatta kalmak
yaşamak bu işte
ölme diyorsan; gitme kal öyleyse,
sarıl sımsıkı, tenim ol, beni bırakma.
baksana; parmak uçlarım ateş,
lavlar fışkırıyor gözbebeklerimden,
hadi gel, tut ellerimi, benimle yan
benimle meydan oku her çaresizliğe,
benimle uyu, benimle uyan,
birlikte varalım onüçüncü aylara
verlain'in bir satırı var ki bir daha hiç hatırlamayacağım,
yakın bir sokak var adımlarıma yasaklanmış,
bir ayna var kendimi son olarak gördüğüm,
bir kapı var dünyanın sonuna dek kapattım.
kütüphanemdeki kitaplar arasında (onları görüyorum)
kimisi var ki artık hiç açmayacağım.
bu yaz elli yaşımı dolduracağım;
ölüm hiç durmadan harcıyor beni.
günlerden sonra bir gün,
şayet sesimi farkedemezsen,
rüzgarların, nehirlerin, kuşların sesinden,
bil ki ölmüşüm.
fakat yine üzülme, müsterih ol;
kabirde böceklere ezberletirim güzelliğini,
ve neden sonra
tekrar duyduğun gün sesimi gökkubbede,
hatırla ki mahşer günüdür
ortalığa düşmüşüm seni arıyorum.
istersen bir daha hiç anma adımı
istersen yeminler et unuttuğuna
anısı olan bir sokaktan kaçsan
olur olmadık bir şarkıda yakalanacaksın yokluğuma
ben senden vazgeçmem
ışıkları söndürseler bile korkuma yenilmem
ellerim kollarım tutmasın isterse
ben sensiz pes etmem
handan, hamamdan geçtik
gün ışığındaki hissemize razıydık
saadetinden geçtik
ümidine razıydık
hiçbirini bulamadık
kendimize hüzünler icad ettik
avunamadık
yoksa biz...
biz bu dünyadan değil miydik?
belki de bu dünyada hak etmediğimiz
günah gibi
yasaklı meyve gibi mutlu olacağız
seni sığdırdığım bedenleri eskittim
seni aradığım gözleri ardımda bıraktım
ben işlediğim her günahın arkasında
senin adını sayıkladım
hiçbir hikaye
hiçbir satır
sen olmadı
çünkü sen tanrının işlediği en büyük günahsın
o tanrı bana seni hiçbir zaman göstermedi
hiçbir yasak hiçbir günah
sen gibi olmadı bana
lola
benim geçmiş zaman içinde yan gelip yattığıma bakma ben geleceğin kara gözlü zalimlerindenim
bir tek köşen bile ayrılmamışken bana
var olan ve olacak bütün köşelerinin sahibi benim
ben geleceğin kara gözlü zalimlerindenim sen kaç köşeli yıldızsın