Bu dünyada Talihsizlerin fırsat hakkına kavuşmamasından daha gerçek bir şey yoktur-sanki talihsizlik yatar bir oyun dışı bırakmak cezasıymış gibi.
Aşkım o kadar yüceydi ki, beni ölümün bilinmediği bir diyara götürebileceğini düşünüyordum.
Güç ve otorite hükümdarlara verilmiştir; fakat aşk, güç ve cesaret bütün erkeklere hastır.
"Kusursuz bilgi, iyilik ya da kötülüğün gücüdür."
"Yazılan bir şey kaybolabilir; bir yalanı yazabilirsin; ama gözün gördüğü gerçektir
ve zihinde kalır!”
"… Dertlerimizin yükünü bir dosttan başka kiminle paylaşabiliriz ki?”
Kötülüğün her daim hazırda bekleyen kuşkusu, insanın içini kemiren, yüreklerimizde sinsice pusuya yatmış o kuşku, etrafını kuşatan derin ve sessiz bir dinginliğin içine akıyor, yersiz bir şiddetin kıpırtısız ve nüfuz edilmez maskesi gibi güvenilmez ve iğrenç bir görünüme büründürüyordu onu.
Duyuyorum, görüyorum, bekliyorum. Hatırlıyorum...
Eski günleri anımsıyor musun?
Beyaz adamlar, bu gibi şeylere aldırmayan kafirler olarak şeytanla kurdukları ittifak sayesinde, bu dünyanın görünmez tehlikelerini zarar görmeden atlatıyorlardı. Adil ve dürüst insanların uyarılarına, incitici bir inançsızlıkla karşı duruyorlardı. Ne yapılabilirdi ki?
Boşa harcanmışlık hissi pekişip güçlenir.
Sayfa 17Kitabı okuyor
"...,zira senin gücün, diğerlerinin zayıflığından kaynaklanan bir tesadüftür sadece."
Öyle birisi bakışlarıyla ya da sözleriyle kaderin akışını bozabilirdi.
Kökenler, Başlangıçlar..
Diğer yazarların bir başlangıç noktası var. Tutunacakları bir şey var... Bir dile ya da bir geleneğe ya da tarihe ya da anlık bir önyargıya veya modaya yaslanıyorlar, dünyalıklarını yaşadıkları döneme ait bir bağdan ya da inançtan -ya da bunların yokluğundan- çıkarıyor, bunları yeriyor ya da övüyorlar. Ama her halükârda başlayacak bir şeyleri var, benimse yok."
1896 tarihli bir mektuptan
JOSEPH CONRAD
MetisKitabı okudu
