“Bir insanın başına gelebilecek en üzücü hadise, hatıralarının birer yalan olduğunu fark etmesidir.”
Artık onu geçmişe bağlayan hiçbir şey yoktu. Şimdiki zaman bir ağırlık, bir engel, bir uyuşturucuya bağımlılık gibi bir şeydi. Buna karşılık gelecek, ona aitti. Bütün mevzu geleceği görmek, onu net bir şekilde gördüğümüzü bilmek ve bir an için kandırmaya, başkalarını ve kendi kendimizi kandırmaya, başımızdan geçenler hakkında kendi kendimize binlerce yalan söylemeye yönelik eğilimimizden kurtulmaktı. Kendi kendimize yalan söylememiz elbette ki gerekli bir şey, çünkü hiç kimse her şeyi apaçık bir şekilde görmeye dayanamaz: Mesela kaç kişi kendi ölüm gününü öğrenmeyi isteyecektir ya da başına gelecek bir hastalığı ya da talihsizliği çok önceden bilmeyi?
Sayfa 152 - Everest YayınlarıKitabı okudu
aaa hangi toplumda?
Bizim toplumumuzda önemli olan ne olup bittiği değil, ne olup bittiğini kimin anlattığıdır. Bunu anlatmayı sadece politikacılara mı bırakacağız? Bu bir intihar olurdu, ulusal bir intihar.
Sayfa 55Kitabı okudu
Kendi kendimize yalan söylememiz elbette ki gerekli bir şey, çünkü hiç kimse her şeyi apaçık bir şekilde görmeye dayanamaz..
…şu anda, bir şeylerin- küçük ya da büyük suçlar, yolsuzluklar, çetrefil yalanlar- unutulması için Kolombiya’nın her tarafında canla başla çalışan insanlar vardı..