Akış
Ara
Mesajlar
Bildirimler
Kaydedilenler
Ne Okusam?
Profil
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.17
Kalabalık bir yerdeyken onu görene dek etrafına bakınsın istiyordu.
İnsanın en sevdikleriyle bile korkularını paylaşmasının ne denli zor olduğunu biliyorum.
Etrafında yığınla gölet, sayısız tepe ve oyuk vardı ve hepsiyle çocukluğundan bir anısı vardı. Babasının da dahil olduğu anılar.
"İnsanların bugün sessiz kalıyor olmaları, yarın da öyle olacağını garantilemez."
Sayfa 131Kitabı okudu
"Love is not a thing one is able or not able to do based on some magic. Some chemistry. That is for plays. Love is determination. Love is a choice one makes. You take someone in marriage, and you choose to love them. You do not give yourself any other option. Because marriage is difficult. Full of pains. And the life of a royal is lonely. So you grab someone, and you hang on. You love, and you love hard because if you do not, you are lost."
Belki de aşk böyle bir şeydi. Birine ne kadar kızgın olursanız, hatta onu korumak için yatağa bağlamaya ne kadar hazır olursanız olun, onu yine de arzuluyor, seviyorsanız ve ona ihtiyaç duyuyorsanız aşıksınız demektir.
Sayfa 287Kitabı okudu
Gregory, onun güzel olduğunu düşündü.
Aşk var, diye düşündü kendi kendine.
Ve harika bir şey.
Gülümsedi.
Dokuz kez harika.
Bu da gerçekten harika.
Sonra, tam da pencerenin önünde dururlarken bir yıldız kaydı. Genişçe, alçak bir kavis çizdikten sonra görünürden kaybolana dek parlayıp ışıltılar saçtı.
Şimdi onun yoldaşı olmuşlardı. İki küçük sözcük.
Seni seviyorum.
Asla onlarsız yapamazdı. Ve bu muhteşem bir şeydi.
Bir başka kadını asla sevmeyecekti.
Bir başka kadını asla sevemezdi.
Bundan sonra olmazdı.
Onu istiyordu. Ona ihtiyacı vardı.
Varlığı hava gibiydi.
Yemek gibi.
Su gibi.
Ve Gregory anladı.
Lucy'yi seviyordu.
Dünyanın en garip, en harika duygusuydu bu. İnsanı coşturan bir şeydi. Sanki dünya birdenbire önünde açılıvermişti.
Her şey aydınlanmıştı. Anlamıştı.
''Artık benim tatlı oğlum değilsin, değil mi?"
Gregory gülümsedi. Kendini bildi bileli annesi onu böyle severdi.
"Sen istediğin sürece öyleyim, anne. Sen istediğin sürece."
Onu öpüyordu.
O andan itibaren, düpedüz kaybolmuştu. Bütün sözcükleri unutmuş, mantığını ve düşüncelerini yitirmiş gibiydi. Zihni sözcüklerin olmadığı, garip bir şeye dönüşmüştü. Dünya renkten ve sesten, ısıdan ve duygudan ibaretti. Sanki bedeni, zihnini içine almıştı.