Artık düşünmeyeceğim seni. Artık büyütmeyeceğim içimde. Verdiğin sözlerin gerçek olmadığını şimdi daha iyi anlıyorum. Daha net görüyorum bunları. Söylediğin kelimelerin her birinde öylece geçiştirilmişlik varmış ya, bunu da şimdi fark ediyorum.. Aslında beni önemsemediğini, korkaklığının bana olan sevginden daha baskın olduğunu idrak ettiğimi kendime bile itiraf edememiştim.. Gerçi, hâlâ zor geliyor ya kabullenmek... Hâlâ zor geliyor yaşadığımız onca şeyin çaresizce hatıra olarak kalacağını bilmek... Bahaneler sevginden daha büyükse (ki öyle..) sevme. Belki de sevmemeliyiz..