Yoruldum çok fazla yoruldum . Hayatımda beni yerle bir eden dört duvar arasında sıkışmama neden olacak bir şey yok ağır şeyler yaşamıyorum hayatımı göz önünde bulunduruyorum bir daha kanât getiriyorum ağır durumlar yaşamadığıma fakat bazı şeyleri kabullenmek istemiyorum ama zorundayım belirsizlik , gereğinden fazla düşünme , geçmek bilmeyen baş ağrıları hayatımda ki bir takım sıkıntılar ….. alışıyor insan alışamaz değil ne yaşarsak yaşayalım zaten insanın fıtratında var bu alışmak denilen eylem . Ben alıştım , istemeyerek alıştım . Defalarca ne yaptım neden böyle oldu neden neden neden yeter artık sonu olmalı .
Şans ve beceriyi birbirinden ayırmada neden bu kadar kötüyüz? Sonuçları kontrol edemeyeceğimizi kabullenmek bizi neden bu kadar rahatsız ediyor? Neden sonuçlarla, öncesindeki kararın kalitesi arasında bu kadar güçlü bir bağlantı kuruyoruz? Başkalarının kararlarını analiz ederken ya da kendimiz karar verirken, kararlarımızı gözden geçirirken, bu tuzağa düşmekten nasıl kurtulabiliriz?
Reklam
Sen hiç kendi yüreğinin mahkemesinde yargılandın mı? Kendine açtığın davada, yargılananın, yargılayanın, savunanın, şahitlerin sen olduğu bir dava. Seni en iyi bilen sen iken bile kendini savunamamak, Suçlayan sen iken en ağır ithamlarda bulunmak, Yargılayan sen iken en ağır cezayı vermek için çekinmemek, Belki de en zoru yargılananın sen olduğu bu davada itiraz dahi edemeden tüm her şeyi kabullenmek, kendi suçlamalarına bağıramamak, Anlayabilir misin? Anlayabilir misiniz?
Bazı şeyleri kabullenmek kolay değil.
"...beni en çok, arkadaşım sandığım kimselerin neredeyse hiçbirinin arkadaşım olmadığını anlamak ve kabul etmek sarstı."
Sayfa 76 - Eksik ParçaKitabı okuyor
Her çocuğun görevi aynıdır: Kim olduğunu-becerilerini, tercihlerini , inançlarını, değerlerini, kişilik özelliklerini , hedeflerini ve yõnelimini -anlamak, bunu kabullenmek ve ardından bununla uyumlu yaşam sürmek. Ünlü psikolog Carl Rogers buna KENDINI GERÇEKLEŞDIRMEK der. Bir ebeveyn olarak da sizin de önemli göreviniz vardır: Çocuğunuzun kim olduğunu anlamanız, kabullenmeniz ve sonra da bununla uyumlu bir yaşam sürmesi için ona yardım etmeniz gerekir.
Sayfa 25
Çünkü kabullenmek, güzel bir iyileşme ve iyileştirme yöntemidir
Reklam
Aslında hepimiz birer çatlak kovayız. Hepimizin kendine özgü kusurları var. Kusurlarımız yüzünden kendimize kızmak ve kendimizden uzaklaşmak yerine, onları kabullenmek ve kendimize onlardan pay çıkarmalıyız. Kendimizi hafife almamalıyız. Başkalarının kusur gözüyle baktıkları, belki de kendi mucizemiz-dir. Bu açıdan bakmalıyız.
Belki istediklerimiz aslında bizi çok da huzurlu kılacak şeyler değildir. Bazen olmaması gerekir. Başka türlü olması belki de daha iyidir. Yani kabullenmek gerekir zor olsa da .
Semra YAPAL

Semra YAPAL

@smra_ypl
·
13 May 12:55
İnsan istediklerini her zaman tam gerçekleştiremez, bazen başka türlü olacağını kabullenmek gerek.
Everest YayınlarıKitabı okuyor
1,000 öğeden 1 ile 10 arasındakiler gösteriliyor.