Eğer sınıfta kalırsam çok kötü olacaktı. Babam hepten köpürecekti. Aslında iyi adam ama birtakım şeyler bekliyordu bizden. Dinle ilgili falan.
...arada bir oraya gidiyordum. kış gelmiş, yağmur atölyeyi kapatmıştı. durumumuz iyi değildi. artık tiyatrıkıl'a sıradan insanlar kadın kokusunu duyup gelmeye başlamıştı. bunun üzerine tiyatrıkıl'ın ismi değiştirilip, deneysel sanatlar merkezi oldu. alakasız tipler geldiği zaman, üye olmayan giremez deniyordu....
...
Sayfa 45 - altıkırkbeş yayın kasım 1996 birinci basımdanKitabı okudu
....akşam bir yer bulup çıplak denize girmeyi düşündük. uzak, kimsenin bulunmadığı bir yerde denize girmeyi plânladık. oldukça tenha bir yere gittik. orada belimize kadar suya girdik. ben mayomu çıkarıp kıyıda güneşlenen arkadaşlara gösterdim. böylece çıplak girmeye başladık. o zaman john lennon ile yoko ono'nun çıplaklığı konuşuluyordu...
....
Sayfa 50 - altıkırkbeş yayın kasım 1996 birinci basımdanKitabı okudu
...pazar günü yaklaşmıştı. kadıköy'de her pazar bitpazarı vardı. orayı da gezmeyi özlemiştim, gidip lp bakıyordum...
....
Sayfa 92 - altıkırkbeş yayın kasım 1996 birinci basımdanKitabı okudu
Trende hiç kimse yoktu. Kompartımanda ayaklarımı uzatıp uyumaya çalışıyordum. Beni yabancı sanıp kompartımana hiç kimse gelmiyordu ve uzanıp trenin sesini dinliyordum. Takur tukur ses, bana ritm gibi geliyordu, sanki müzik dinliyordum. Sesler her zaman aynı olmaz. Bazen çok tiz, bazen yumuşak. Rayların altındaki ağaçların yerine iyi oturmasına veya gevşek kalmasına bağlıydı.
Genç bir çocuk girdi, benim bulunduğum kompartmana. Derken konuşmaya başladık, zaten sıkılıyordum. Çocuk, genç imamlardandı. Gördüğüm çok minareli köydendi. Köyde o kadar cami olmasına rağmen dinle pek araları iyi değildi. Çoğu sahtekârdı.
Karga çok şey başarmak isterdi, büyük düşünceleri vardı. Komün bir yaşam oluşturmak istiyordu. Uluslararası Rainbow hippi festivali tarzında bir festivalin Türkiye’de yapılması gibi.
90 döneminin kız ve erkeklerinde duygu yoktu. Onun için ilişkileri çarpuk çurpuktu.
Artık hayatımızı takı yapmakla geçiriyorduk. Masrafımızı karşılayacak kadar satıp dolaşmaya giderdik. Günlük yaşıyorduk. Hiçbir sorunumuz yoktu, gayet mutluyduk.
Sultanahmet çok önemli bir yerdi, 70’lerde hippilerin Katmandu’ya gittikleri zaman ilk uğrak yerleriydi.