1934 yılında Nobel Edebiyat ödülüne layık görülmüş bir İtalyan Edebiyatı ile karşınızdayım bu kez...
Nasıl anlatmalı,nerden başlamalı, nereye doğru gitmeli ve nerde noktayı koymalı bilemedim.Bildiğim tek birşey varsa o da bir insanın kendi varlığını, varoluşunu evrende ben neredeyim diye sorgulaması kadar üzücü bir durum olmasa gerek...
Bu durumu sorgulatan da, aynı yatağı paylaştığın sevdiğim kadın dediğin varlığın sebep olması ne büyük acı...
Çok basit başladı herşey fakat tüm hayatımı doğumumdan,babamın hayatımda ki yerine,annemin hayatıma katkısına,iş arkadaşlarımın hakkımda ki düşüncelerine kadar sorgulamam ya da kafamda kurup bu senaryoya inanıyor olmam çok büyük bir trajedi evet itiraf ediyorum.
Sonunda size itiraf ediyorum,benim dilimden okuduğunuz satırlar da da yaşamımı başlangıçtan sona doğru nasıl hızlı bir şekilde çöküşe doğru ilerlediğime şahit oldunuz.
Yazmaya başlamam ile siz okurlara sunmam arasında geçen uzun bir süre var yaklaşık on yıl kadar.Bu süre zarfında bazı şeyleri ifade etmem kolay olmadı ki uzun sürdü varolma sorgulamalarım ya da senaryolarım,kafamda kurduklarım.
Hepimiz hiçiz,var mıyız yok muyuz? Adımız ne? Bildiğimiz isim nüfus cüzdanın da yazan isim mi yoksa sana takılan takma isim mi gerçek adın hangisi.Ya da aynaya baktığımda gördüğüm kişi misin? Yoksa aynanın arkasında görünmeyen olman gereken karının olmasını istediğin,herşeye boyun eğen kişi misin? Yani Moscard mısın? Yoksa eşim Dida'nın olmasının istediği Genge mısın? Hangisisin?
Konunun özetini Shakespeare'in bir sözüyle bitirmek istiyorum: "Olmak veya olmamak işte bütün mesele bu".
Sevgiyle Kalın.
E. T. A. Hoffmann’ın “Amadeus” ismi Mozart sevgisinden gelmektedir. “Wilhelm” isminin yerine Amadeus’u ekleten Hoffmann,
