halksız şehirler değil kris, şehirsiz halklar
çok halklar, çok şehirsizler, çok moral bozucu
son günlerde çok kelimesini çok kullanıyorum
her yıl yeni modelleri çıkıyor melankolinin
içimden bir ses gelmiyor, hayır bazen geliyor
içimden bir ses, sesin dışarıdan geldiğini söylüyor
-iki saray odası alana bir saray odası bedava
o montu almam iyi
Hayatın akış yönü değişmişti.Bizler ileri giderken o geriye gidiyordu.1969 'da onun 1968'i yaşadığını anladık.Kafasinda sürekli olarak Martin Luther King ve Robert Kennedy suikastlari vardı. Biz yetmişlere geçerken o ellilere döndü.St. Lawrence kanallarının açılmasının coşkusu içindeydi ve ben artık yoktum,çünkü ben o tarihte henüz dogmamistim.Kumar tutkusu yine alevlendi ve sonra emeklilik ertesi ise yaramazligini görüp kedere büründü,ama bunlar kısa sürdü çünkü yıl artık 1940'tı ona göre.Bir barı vardı,içki satiyordu.Her sabah kalkıp işe gidecekmis gibi hazirlaniyordu.Desdemona onu sakinleştirmekte zorlaniyordu,sonunda onu Zebra Salonu'nda bizim şimdiki mutfak olduğuna inandırdı.Biraz dekorasyon değişikliğine gidilmişti,işler de iyi değildi.Lefty de buna inandı.Buyukannem arada bir kiliseden arkadaşlarını eve davet etti;kadınlar,müşteri gibi kahve sipariş edip bizim mutfaklar tezgahına para bıraktılar.
Sayfa 309Kitabı okudu
LOJMAN
Lojmanda oturmak ayrı bir yaşam tarzı. Herkesin kocasının aynı işi yaptığı bir aileler topluluğu bu. Çalışmayan kadınlar için standart bir hayat: Sabah aynı saatte, hatta aynı dakikada evinden çıkan üniformalı kocalar, pencereden kocalarının servis araçlarına binişini seyreden kadınlar, öğleye kadar ev işleri, öğleden sonra kadın
http://www.hakanevrensel.com/guneydogudan-oykuler-2/Kitabı okudu
Erkekler,sevgililer,aldatan kocalar,güzellik,genç ve formda kalmak,yemekler,mutfak,çocuklar,alışveriş ile ilgili konularda şikayet edebilmeyi özgürleşmek sanan,gündelik rutini,bütünsel gerçekliğin ta kendisiymiş gibi gören,sadece kendileri yararına meşgul ve aktif kadınlar!
Sayfa 92 - Psikeart Sayı 41
Kadınlar birer mutfak faresiydi. Erkeklerinin geçmişlerine, geleceklerine sıkıca tutunmuşlardı ve çoğunlukla bu yazgının dışında bir yaşamı hayal etmeyi başaramıyorlardı.
Sayfa 104 - Kırmızı Kedi Yayınları
Yaklaşık yirmi yıl önce çıkarılan bir yasa gereği, evlerimizde gereksiz boşluklara yer yoktu çünkü. Benim evim, Merkez'de yaşadığım ve yüksek statüde olduğum için biraz daha büyüktü, fakat artık yasalar gereği konutlar,
Uluhan'ın yakın çevresi dışında, en kalabalık aileler için dahi yüz iki metrekareyi geçemiyordu. Yataklar uyku zamanı açılı
yor, yemek masası, sandalye veya koltuk gibi diğer mobilyalar, açılan yataklara yer açmak üzere otomatikman katlanıp ortadan kalkıyordu. Mutfak küçük bir tezgahtan ibaretti. Zaten
yemekleri marketlerden yarı pişirilmiş ya da toz halinde alıyorduk. Doğal ortamlarda, hormonsuz tarlalarda yetişen ürünler devlet denetimindeki her türlü mikrop ve bakteriden arınmış dev mutfaklarda toz haline getiriliyor ve paketlenip
marketlere dağıtılıyordu. Evlerde toz gıdaları suyla karıştırmak yetiyordu, böylece kadınlar ve bekar erkekler yemek yapmak zahmetinden kurtuluyorlardı. Dünyada, vatandaşlarını
lıilylesine gözeten ender ülkelerden birinde yaşıyor olmaktan da hep gurur duymuştum. Ama onca dikkat ve özene rağmen insanların hala ishal, dizanteri gibi türlü mide rahatsızlıklarına yakalandıkları da bir gerçekti.
Sayfa 41Kitabı okudu
Bir kadın sabah erkeğe dönüşmüş olarak uyandığında ne olacaktı? Şayet aile ortamı antrenman sahası olmasa erkek çocuk hükmetmeyi, kız çocuksa boyun eğmeyi nereden öğrenecekti?
Ya çocuk yurtları olsaydı? Ya evin erkeği temizlik ve mutfak işlerini paylaşsaydı? Ya masumiyet saygıdeğer olsaydı? Ya akıl ve duygu kol kola gitseydi? Ya vaizler ve gazeteler doğruyu söyleselerdi? Ya kimse kimsenin sahibi olmasaydı?
