Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.29
Orhan Pamuk’un birkaç kitabını severek okumama rağmen Kar kitabından yıllarca uzak durmayı tercih ettim. Merakıma yenik düşene kadarmış direnişim.
Orhan Pamuk’un inanılmaz bir benzetim gücü var. Hiç Kars’a gitmeme rağmen sanki kahramanımız Ka ile birlikte ben de gezdim sokaklarında , dükkanlarına girdim çıktım , yağan karı iliklerime kadar hissettim.
Orhan Pamuk’un kalemini seviyorum sevmesine ama kahramanlarını bir türlü samimi , içten bulamıyorum ( Kafamda bir tuhaflık kitabındaki Mevlüt dışında )
Koca kitaptaki olaylar 3 günü anlatıyor. O kadar olay oluyor oluyor oluyor kitabın yarısını geçmişsin ama bakıyorsun 2 gün geçmiş sadece :)
Ve bu olayların olduğu zaman diliminde sevgili Ka aşık oluyor ama ben okurken 1 gram aşk duygusunu hissetmedim. Öyle sığ öyle yüzeysel bir aşk…
Kahramanlarımızdan bir diğeri Lacivert’e değinmek istiyorum. Lacivert siyasal islamcı bir militan. Ama onu da okurken daha derin konuşma ve ikna yeteneğine sahip ,zehir gibi bir adam karakteri görmek isterdim. Zira bir militan sen ben gibi sıradan bir insan olmamalıydı diye düşünüyorum.
Sevdim mi sevmedim mi kararsızım. Okuduğuna pişman olmazsın ama okumadığında da bir şey kaybetmezsin gibi…
"Ne kadar ruh halim varsa o kadar da kişiliğim var. Her yeni ruh halinde yeni bir insan oluyorum. Ve yeni bir insan olunca eski düşüncelerimi tanıyamıyor, onlara hayret ediyorum… " diyor Orhan Pamuk , bu kitabında. Yazarı tanımak için iyi bir kitap. Orhan Pamuk ' un resimli hatıra defteri türünde tutmuş olduğu 14 yıllık bir dönemi kapsayan bu çalışmasında , özellikle "Kafamda bir Tuhaflık Var" ve "Veba Geceleri" adlı romanlarının yazılma aşamalarının yanı sıra masumiyet müzesinin kurulmasında yaşamış olduğu sıkıntıları da içtenlikle dile getirmiş. Okurken şunu fark edeceksiniz ki; bir eser meydana getirmek bizlerin kitabı elimize alıp okumamız kadar kolay olmuyor, özellikle mekan seçimi, olay örgüsü, roman kahramanın gibi konularda . "Kafamda bir Tuhaflık Var" romanındaki "Mevlüt " karakteri yazarın günlük hayatında roman yazımı sırasında oldukça yer işgal etmiş. Bunların yanı sıra, resimli hatıra defterinde ; yazarın günlük yaşamına ilişkin duygularını, heyecanlarını, karamsarlıklarını , pişmanlıklarını da öğrenebiliyorsunuz. Okurken keyif aldığım ve tavsiye edebileceğim bir kitap.
262 syf.
7/10 puan verdi
Merhaba değerli okurlar! :)
2021'in ekiminde aldığım bu kitap, sarı kapağı, üzerindeki #CharlieChaplin şapkası ve adıyla beni kendine çekti. Arkasındaki tanıtım yazısını okuduktan sonra "bu kitabı okumalıyım." dedim. Biraz uzun bir okuma oldu. Çünkü kitap, her ne kadar ilginç bir doktorun amneziden otizme, tiklerden tuhaf belleklere
·
Puan vermedi
Bu kitap hakkında söyleyebileceğim çok şey vardı dün ama sonu beni o kadar çok ağlatmıştı ki halim kalmadı buraya yazabilmek için Orhan Pamuk’un kaleminde bence fazla ve anlatılması gereksiz şeyler var fazlasıyla ve bazı yerlerde de hiç üzerinde durulmamış(örneğin birini kaybetmenin acısını anlatmamış, tasvir etmemiş çoğu yerde) yine de sanki bu
Bozacı Mevlüt, seni hiç unutmayacağım.
Kafamda Bir Tuhaflık, boza ve yoğurt satıcısı Mevlut Karataş’ın hayatı çevresinde arka planda 1950’lerden itibaren kuvvetli bir değişime ve dönüşüme uğrayan İstanbul’u anlatan, yoğun ve bence yer yer politik bir roman. Kar romanındaki politizm okurken hoşuma gitmişti ama bu romanda nedense bana biraz fazla
İstanbul sokaklarında gezdiriyor, toplum mühendisliği yapıyor…
Geleneksel değerlerle yaşayan, İstanbul’a göç eden aileler ve onların duygusal, psikolojik, sosyal, politik, ekonomik sorunları…
Tüm bunları resmetmeye çalışan yazar bizi İstanbul’da özellikle Tarlabaşı, Beyoğlu, Şişhane, Talimhane’de gezdiriyor. Arada sırada burnumuza boza ve leblebi kokuları geliyor, arada sırada İstanbul’u özlüyoruz.
Çarpık kentleşme ve çarpık duygular kahraman Mevlüt’ün de kafasında tuhaflıklar oluşturuyor. Aşk konusunda kafası epey karışık. Aşık olduğu ve mektup yazdığı kız yerine onun ablasını kaçırıyor yanlışlıkla… Ama gayet kabullenici bir karakteri olduğu için bunu hiç sorun etmiyor ve evliliğini bozmayıp gayet mutlu bir hayat yaşıyor. Hatta ili kız çocuğu da oluyor. Ama sonra işin aslını öğrenen eşi buna çok güceniyor, son çocuğunu düşürmeye çalışıyor, böylelikle hayatını kaybediyor. Kader Mevlüt’ü mektup yazdığı kızla yeniden birleştiriyor ama Mevlüt, eski mutluluğunu yakalayamıyor. Bu kez kalbinde ölen eşi ama hayatında mektup yazdığı kişi var.
Roman İstanbul gecekondu mahallelerinin tasvirini yapıyor. O dönemde inşaat sektöründe yaşanan kanunsuzluklar, yalakalıklar, düzenbazlıklar gayet gerçekçi bir şekilde kaleme alınıyor. Kadınların aile yaşamındaki eziklikler dile getiriliyor. Ayrıca mahalle içlerinde türeyen dini önderlerin yarattığı ortam tasvir ediliyor. 1998 yılında yaşanan deprem ve sonuçlarının, 11 Eylül saldırılarının da konu edildiği bu öyküler bize hiç de yabancı değil.
Aslında İstanbul’daki sosyo-ekonomik yapı bir kişinin hayatı özelinde ince ince anlatılıyor romanda…
Gayet sıcak, gerçekçi, samimi bir kitap.
O.Pamuk "Kafamda bir tuhaflık"
10/10
Modern dastan və sevgi hekayəsi deyə bəhs olunur bu romandan. Pamuk bu əsər üzərində 6 il çalışıb. Keçid dövrü yaşayan İstanbul,beyaz yakalılar,gecəqondular,şəhərə pul qazanmaq üçün gələnlər,eşqi qəlbən və qürurla yaşayanlar,müsəlman olmaq və ya müasir olmaq daha nələrrr nələr var bu romanda.....
555 səhifəlik bu romana baş qəhrəman Mövludun beynini ələ keçirən,qəlbini çuğlayan fikirlərlə başlayıb,elə eyni fikirlər və üstəlik yeni yaranan suallarla birgə bitiririk:
"Tuhaflık bulaşıcı mı,yoksa şehrin genlerinde mi var?"
Mövlud adlı qəhrəmanımız atası ilə birgə şəhərə küçə satıcılığı ilə pul toplamaq,əmisigil kimi şəhərə köçmək niyyəti ilə gəlir. Mövlud İstanbulu sevir,bozanı sevir,evinə qayıdarkən qəribə fikirlərin beynini çuğlamasını belə sevir. Mövlud işləyir,Mövlud yeni insanlar tanıyır....
Mövlud aşıq olur- bəs kimə?
Mövlud evlənir -kiminlə?
Əsərdə qəfil enişlər və yoxuşlarla qarşılaşırsınız...
Halbuki cümlələr,monoloqlar sözə əsərin sakit olacağına dair əminlik bəxş edir...
Pamuk qələminin özünəməxsus nişanları da bu əsərdə yer alır ki,siz bu nisanları yalnız bir neçə Pamuk əsərini oxumaqla görə bilərsiniz.....
ARTIK BİZİM DE KAFAMIZ BİR MİKTAR TUHAF...
Orhan Pamuk'un en şefkatli, en mizahi romanı, bir okura roman okumanın vaat edebileceği hemen hemen bütün saadeti sunuyor; satırlar adeta nefes alıyor. tüm hikaye, başkahramanın tuhaf kafasının alacakaranlık sisi içerisinden neşe ile akıyor. bahse konu tuhaflık, bir noktadan sonra okura da sirayet ediyor. en sevimli ve zeki karakter şüphesiz ki boynueğri Abdurrahman. Pamuk bu romandaki diliyle hem Tolstoy yüceliğine, hem çehov mizahına dirsek teması bir yakınlık kurabilmiş, sevgili Türkçemize kocaman ve güzel bir değer kazandırmış.
fakat insanın asabını bozacak derecede çıplak bir gerçek var, şu ki; tüm hayatını aylak bir burjuva olarak yaşamış olan Orhan Pamuk, romanına konu ettiği sosyal sınıfı, hem de son 40-50 yıllık yakın tarih perspektifinde, bu denli keskin ve isabetli bir şekilde nasıl tanıyabiliyor ve bu denli matematiksel nasıl anlatabiliyor? kabileyet ve dehanın biz hevesli okurları meraka ve hayrete düşüren sır burada sanırım. bize, büyük bir yazarın kaleminden samimiyetle çıkma ve ana dilimizde roman okuma zevkini verdiği için üstada sevgi ve şükranlarımı sunarım.
KAFANI KÖPEK ÇETELERİ ...
Kafamda bir tuhaflık var diye diye
önce ablasını kaçırdın bacısı niyetine
sonra delirttin ablayı mektupların sahibesi kim diye
teslim edince bahtsız kadını
içine yine düştüğün mezara
düştün küçüğün peşine
"boz-aaa" diye aylak aylak
sokak sokak geze geze
amcaoğulların olmasa
cami önünde dilenecekken
iyi kötü mülk sahibi oldun da bir ekmek yedin Mevlut.
fakat boynueğri Abdurrahman
sensin bu romanda
biz müstehzi aylakların asıl kahramanı...
BOZA'YA...
Uzun zaman sonra kitap incelemesi yazıyorum, içimde bayram sevinci yaşayan bir çocuk var sanki. Kitaba geçmeden bir kaç şey söylemek istiyorum. Bazı kitaplar kitaplıkta uzun zaman kalır, elimiz hep gitmek ister ama hiç gitmez, bir gün alıp okumaya başlarız ve o kadar beğeniriz ki kendi kendimize kızarız. Bunca zaman nasıl okumazsın, kendini bu
Kitap orhan pamuk'un bu uygulamada en çok puanı almış olan kitabı olduğu için Masumiyet Müzesinden sonra bu kitabı okumak istedim. Çok güzel , aşırı akıcı diyemesem de sıkıcı bir kitapta diyemem. Dönem kitabı özelliği de var. (Istanbul'un nostaljik detaylarını barindiran) Baş karakterin psikolojik yönlerini ve o dönemki insan toplum ilişkisini de yansıtıyor. 8 puan verdim. Favorim hala Masumiyet Muzesi :)
𝗞𝗮𝗳𝗮𝗺𝗱𝗮 𝗯𝗶𝗿 𝘁𝘂𝗵𝗮𝗳𝗹ı𝗸...
Küçük yaşlarda İstanbul'da sokak satıcılığına başlayan mevlut'un hayat hikayesi. Mevlut her şeye rağmen aşık olup evlendiği kadınla mutlu olmayı başarabilmiş, bir tek sevginin herşeyin üstesinden gelebileceğini anlatmış.
Ama beni en çok etkileyen Vediha'nın isyanı oldu. O kadar haklısın ki Vediha. Ülkede senin gibi herşeye yetişmeye çalışıp kıymeti bilinmeyen o kadar çok kadın var ki!
Bir de 1999 depremine değinmiş yazar.Aynı şeyleri 23 yıl sonra yaşamış biri olarak, yazarın "Bütün insanların ve binaların çekip gittiği o gün bazan bir rüya gibi Mevlut'un gözünün önünde canlanıyor, o zaman hiçbir şey yapmak istemiyor, hayattan da bir beklentisi kalmıyordu. "cümlesi beni kalbimden vurdu.
Ben beğenerek okudum, umarım sizlerde seversiniz .
Orhan Pamuk hayata bakışı nedeni ile benim makbul görmediğim bir yazar. Önyargılı olduğumu kabul etmem gerek. Ancak Calvino'nun bir kitabında kahramanlar yazarı tanıyıp tanımama konusunda birbirleri ile fikir alışverişi yapıyorlardı. Ve sanırım kadın kahraman yazarı tanımanın doğru olmadığını iddia ediyordu. Bu metin üzerine ben de Orhan
Orhan Pamuk’un diğer romanlarında bir mesleği ele alıp inceliklerini anlattığı gibi bu romanda da bozacılık mesleğinin tüm inceliklerini öğrenmiş olduk . Mevlüt’ün “kafamda bir tuhaflık var, ne yapsam bu dünyada yapayalnız hissediyorum kendimi.” demesinden sonra, “ben yanındayken bir daha asla öyle hissetmeyeceksin.” diyen Rayiha mükemmelliği. Su gibi akıp gitmedi bu roman evet ama bi süre elimden bıraktıktan sonra devamı kolayca geldi. Eşref saatimiz gelmemişti diyelim o vakit