Bir kuşu en iyi sen miyavlarsın hüreyre
Çünkü ne aşklar yazıldı bir ağaca tırmanmanda
Ve bilir cümle alemin sokakları
Sallantılı bir sırdır mart
Ve yazgı en iyi sende palazlanır
Çünkü kuşlar senin pamuk vicdanına verilmiş gibi
Dama karşılık dam hureyre
bir stoplazmik miyav
Bilcümle sesler icin
Tek sokaklık avazdır ...
Ben ve hureyre
•AYVDİ
Peri masallarıyla büyüyen bir kız olmamıştım hiç bir zaman.Kırmızı Başlıklı Kız’ın gözlüklü büyükannesini kıllı bir kurtla karıştıracak kadar kör ya da Rapunzelin hiç tanımadığı bir adam için saçlarını aşağı salacak kadar aptal olduğu bütün o saçmalıkları dinlemediğim için memnundum…Hayal gücüm bu dünyanin sınırları içerisinde gelişmediği için,bu dünyaya oldukça çiğ kalan bir zihne sahiptim.Etrafımdakı insanların ahlak sınırları diye çizdiği parklar benim oyun alanımdı,küfür diyerek üzerini karaladıkları kağıt parçaları dilimde tekerleme; gece yatmadan diledikleri dilekler kelime israfıydı.”Karşında kimse yokken konuşursan deli damgası yerdin ama hayallerin için dilenirlen bunun adı dilek mi oluyordu?”:)
Sayfa 22Kitabı okudu
- ne olurdu sanki kâğıttan bir hayatı olan bir "kâğıt kız" olunuverse?
O akşam metroda kucağında akordiyon olan bir kız gördüm. Mahzun bakışları ve eski püskü kıyafetiyle kendisi gibi çaresiz insanlarla birlikte
Sayfa 26 - Jaguar Kitap
- Beğendiğim kız yeteri kadar zeki, anlayışlıdır .... Şiir doludur o... Kâğıt üzerinde kalem oynatan şairlerin yazdığını o yaşıyor...
Sayfa 209 - Amaç Temel Yayınları, 1987. Çeviri:Suna GülerKitabı okudu
"İnsan düzelirse dünya düzelir"
Anlatırlar ki bir gün baba işinden yorgun argın eve geldiğinde küçük kızı onunla oynamak, oyalanmak istemiş. Adam yorgunluğundan ve biraz dinlenmek istediğinden kızını oyalamak için bir kenarda gördüğü gazete sayfasındaki dünya haritasını almış ve ufak parçalara ayırıp da vermiş kızına.
"Sen," demiş, "bu dünyayı düzelt eski hâline getir o zaman gelip oynayacağım seninle."
Çocuk alıp gitmiş kâğıt parçalarını. Ama birkaç dakika sonra çıkıp da "baba yaptım" deyip geri gelince hayret etmiş adam. Zira çocuğun o parçaları birleştirmesi pek de mümkün değildir diye düşünüyormuş. Neden sonra kâğıdı eline alıp da bakınca kızının haritayı yeniden ve tamı tamına eski hâline getirebildiğini görüp de şaşırmış.
"Kızım," demiş, "sen bunu nasıl yapabildin?"
"Baba,” demiş kız, "senin bana verdiğin kâğıtların arka- sında kocaman bir insan resmi vardı. İnsanı düzettim dünya da düzeldi..."
Sayfa 172Kitabı okudu
