İyi şeylerin hiçbiri bedava değildi.
Sevgi bile. Her şeyin bedelini ödüyordun. Ve eğer yoksulsan, elindeki tek nakit, kahır çekmekti.
Sayfa 24Kitabı okudu
gurbette; bahara uyanamaz her çiçek
kahır akar ırmağından, ayaza çalar kışı da yazı da
yoksuldur bütün renkler,
boşluğu hatırlatır hep siyahı da beyazı da
sıla ne renk, hasret ne renk
çizilmez kara kalemle,
ülkemin masmavi denizi de, kıpkırmızı kirazı da
Çok fazla anlam yüklemeyin dünyaya,
Yarısı şükür yarısı sabır,
Yarısı teselli, yarısı Kahır.
Kimseyi de bilmeden yargılamayın,
Herkesin derdi kendine ağır.
Anlatmak ve anlaşılmak için de fazla yormayın kendinizi; insanların yarısı samimiyetsiz,
diğer yarısı ise sağır
Ve asla unutmayın
Ne kadar zorlarsanız zorlayın,
sonuçta her şey olacağına varır.
"İyi şeylerin hiçbiri bedava değildi. Sevgi bile. Her şeyin bedelini ödüyordun. Ve eğer yoksulsan,elindeki tek nakit,kahır çekmekti..."
Rüveyda
Fezayı bağlayarak yorgun kanatlarına
Bir güvercin uçurup kıtalar arasından
Çağırdın beni
Geçerek birer birer sürgün kanyonlarını
Derbeder koşup geldim ışıldayan tahtına
Yarım koyup bir bardak kurşun rengi çayımı
Yıkarak yalnızlığa kurduğum sarayımı
Yetim çığlıklarımı duyurmak üzre sana
Koşup geldim; iliştir beni memnu bahtına
Adını söylemek
N'idelim bu dünyayı n'eyleyip n'itmek gerek
Daima aşk eteğin komayıp tutmak gerek
Çalab'ım bu dünyayı kahır için yaratmış
Gerçeğin gelenlerin kalırını yutmak gerek
Ol yarınki yollara anda yoldaş isteyen
Bu dünyada dostunu kılavuz tutmak gerek
Uçmak uçmak dediğin kulları yeltediğin
Uçmağın sermayesi bir gönül etmek gerek
Erenlerin ahına dağ taş kadanamadı
Kalkanı demir ise okiarı atmak gerek
Yunus er nazarında taze güller açılmış
Gerçekler bülbül ise nazarda ötmek gerek
Yunus Emre
Ve eğer yoksulsan, elindeki tek nakit, kahır çekmekti.
Tek Nakit
İyi şeylerin hiçbiri bedava değildi. Sevgi bile. Her şeyin bedelini ödüyordun. Ve eğer yoksulsan, elindeki tek nakit, kahır çekmekti.
Sayfa 37 - Everest YayınlarıKitabı okudu
Her şey eninde sonunda sessizdir
Bir günün kırılganlığından
Kalan ve tekrar tekrar kırılan
Müteellim bir insan sesinin başlattığı
Ağlamanın kırı
Sessizdir
Dalda
Yalnız ve dağılmış bir elma
Yalnız ve yapraklar örtmüyor onu
Gelen akşama
Geçen akşamın içlenmeleri dadanmış
Bu kahır sessizdir
İçinin çıngarlarından yonttuğun
Asi bir atbaşı gibi rüyalarının ucunda
Umudun
Sessizdir
Filistinde akşamüstleri
Sessizlik bir file somun gibi
İlhami Çiçek
