Sabitlenmiş gönderi
sevgi ise paroladır, basit ama akla gelmeyen.
madam'ın da sıkışmıştır içi mutlaka ikindileri.
Sayfa 34Kitabı okudu
kaptan-ı deryalardan biri, mutlaka düşünü kurmuş olmalı, bütün dünya denizlerini kağıttan gemilerle gezmenin, savaşsız.
Sayfa 34Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
çünkü denizsiz bir kentte, yangın merdivenlerinden, çok uzaklara bakarak, aslında kentin dışında bir yerde deniz olduğuna inanabilir insan... ve izmariti dalgaya nişanlayabilir.
Sayfa 33Kitabı okudu
ağzı bükülür ya insanın, öyle işte. gülümseme birden çürür, öyle.
Sayfa 29Kitabı okudu
buna karşın, yanağındaki doğum lekeleriyle çakışan başıbozuk gamzeleri, kaçınılmaz olarak hep çocuk yapacaktır onu.
Sayfa 29Kitabı okudu
ellerimi cebime sokmalıyım bazen. cepsiz şeylere dayanamam. insan ellerini nereye koyacağını şaşırıyor. şaşırdıkça ellerimiz çoğalır. dikkat edin bir kez, mutlaka çoğalır.
Sayfa 19Kitabı okudu
uykularına kırgınlıkla dalan kadınlar vardır, ölürler hep. önce ayakları yiter. birileri, hep birileri gelip, ayaklarını götürür kadınların. ayaksız kalan kadınlar, şişmiş elleriyle, yaşamı çekilir kılacak bir şeyler bulmaya çalışırlar. açlıktan kazınmaları, her şeye dokunmaları bu yüzdendir; ellerinin yettiği yere kadar ve yalnız el yordamıyla.
Sayfa 15Kitabı okudu
bir türlü düzeltilemeyen bir yaşamın, gökyüzüne doğru biriktirdiği konuşmalar belki de.
Sayfa 14Kitabı okudu
bu yüzden işte, öykü de, yazmak da, "için" değil, "yüzünden"...
Sayfa 13Kitabı okudu
oysa bilirsiniz, her öykü biraz yanlış adrese gider. acıyı, yine acı çekme yeteneği olanlar duyar.
Sayfa 13Kitabı okudu
Bir kitap okudu
112 syf.
·
Puan vermedi
gölgeler ne tuhaftı; herhalde rüzgâr gibi zamanda ve mekânda salınabildiklerinden, başka bir vakitte, başka bir şehirde, olmadık bir hikâyeye sızabiliyorlardı.
Sayfa 166
bazı sevinçleri, bazı kederleri, bazı şaşkınlıkları geçtim. bazı ümitleri, bazı hayalleri ve bazı hayal kırıklıklarını da.
Sayfa 166
"bir gölge eğildi diğer gölge üstüne
gecenin gizlisinde saklandı."
Sayfa 165
heyhat, ben adımların ve zamanın daima lüzumsuz bir telaşla işlediği, kendi rüzgârına meftun bir yerden gelmiştim.
Sayfa 159