1 saatir sayfa akışında kendim dışında kimseyi göremiyorum. Nerede bu 1K halkı, nerede benim çok sevgili takipçilerim?🧐Yeni yılda evde unutulan çocuk gibi hissediyorum kendimi 🤓
Suçlu olabilirim...
Ama ne suçumu, ne de beni o suça iten insanları unutamadım..
Kırılan kalbim bir gün atmaktan vazgeçer, döktüğüm yaşlar da kurur elbet.
Ama unutmayın yaşatdığınızı siz de yaşadınız...
Ve benim hesabım daha bitmedi.
Sizin de yaşayacaklarınız...
Böyle bir platformada tabii ki her konu konuşulur ve tartışılır, çünkü kitaplar evrensel bir dildir.
Tıpkı saygının kişisel bir gereklilik olduğu gibi.
Fakat bakıyorum da yaşını başını almış, kendince onlarca, yüzlerce kitap okumuş bireyler daha karşısındaki insanla nasıl konuşmaları gerektiğini bilmiyorlar.
Kendime saygımdan saygısızlarla arama set çekiyorum. Artı olarak sinirlerime hakim olup kendilerini muhattap almadığım için kendimi alnımdan öpüyorum.
Olmaz dediğim, olmamasını istediğim, olmayacağına emin olduğum her şey oldu bu gün. Olacaklara daha fazla katlanmak istemediğim için gidip uyuyacağım.
Daha fazlası olacak olursa ben uykudayken olsun. Bünyem kaldırmıyor....
Bu gün baya gerginim. Sinirlerim dans ediyor, ağrısı başıma vurdu resmen. Sabrımın sonuna gelmek üzereyim. Ki bilenler bilir bu son hiçte selamete çıkmıyor. Düşünün yani kitap bile okuyamadım. Düşüncesi bile geriyor beni.
Bu gün baya gerginim. Sinirlerim dans ediyor, ağrısı başıma vurdu resmen. Sabrımın sonuna gelmek üzereyim. Ki bilenler bilir bu son hiçte selamete çıkmıyor. Düşünün yani kitap bile okuyamadım. Düşüncesi bile geriyor beni.