Kaleb'in yeteneğini ne yönde kullanacağına dair verdiği kararlar bir dengesizlik içindeydi. Tam her şeyi yoluna koyacak derken aniden çevresindeki insanların duygularıyla değişen ruh hali ile insanlar birbirine zarar vermeye başlayabiliyor örneğin. Bu hızlı geçiş kitapta güzelce açıklanmıyordu. Karşı koymaya çalışıp ama başaramayıp mı bunları
"(...) Sezmek = aşırı gelişmiş bir gözlem yeteneği + keskin zekâ. Sezmek = bir olayın tüm olası sonuçlarını saniyenin binde biri gibi bir sürede öngörebilme kapasitesi + duruma uygun olasılıkların uygun bir şekilde sıraya konması."
Kaleb, fantastik bir kurgu... Alışılmışın dışında bir konu. Kitabın arkasındaki açıklama şöyle başlıyor : "Kötülük insana iyi gelir..."
...
Kaleb Helgusson, annesi ölünce bebekken annesinin kuzeni tarafından ,babası Franck Astier'e bırakılıyor. Ve bebeği bırakan adam Kaleb'in babasına , onu da alarak ABD'ye taşınmasını ;
Kitap güzel hoş ama baş karakter'in güçlerini bu kadar çabuk öğrenmesi, kavraması ve kabullenmesi kesinlikle benim beklemediğim bir şey di. Diğer bir şeyse çocuğun arkadaşının gücünü bulmasına yardım etmesi tamam ama bu olayı hiç yadırgamadan konuşmaları biraz garibime geldi. Bunun dışında normal bir kitap. Iyi okumalar