"İdam Adaletin kalemi değil, korkakların dayanağıdır.
Sen cehenlem mi diyorsun? kıyamet kopacak mı diyorsun? çaresizlik mi diyorsun? Bu kadın'ın bu Ana'nın göz yaşları çaresizliği Kıyamettir, Cehenlemdir. Varmı başka Cehenlem Kıyamet dilerim bu vicdansızlığın ferman veren katiller de o ipte can veririrler....
🌹🌹🌹
Kalemimden, idam makumu...
Anam,
Bugün hapisliğin birinci yılı...
Kim bilir ne çok değişmiştir, bizim oralar.
Saçlarına aklar, yüzünü sarp dağların yamacı değdi mi?
Ellerin hala mis kokulu deterjan, terin hâlâ ekmek gibi nemli mi?
Beni merak etme canım anam...
Burası hep aynı, dört duvar ve bir fotoğraf karesi gökyüzü...
Biliyorum senin de için hasret çeker.
Ama neyleyelim, umut etmek düştü bizim payımıza.
Hasreti en çok mapuslukken anladım.
Hiç böylesine değmemişti başım taş duvara...
Bu dediğim pek ağır ve bir hayli zordur, bilirim. Ama sen unut anam, yokluğumu esirge yüreğinden.
İdam dediler, hem vakti de gelmiş.
Çok geçmez, bir şafak vakti vururlar kapımı...
Kızacaksın belki, fakat içim hem hasrete hemde nemli bir tütüne, hiç bu kadar gitmemişti.
Anam!
Saçı ak, yüreği hasret, gözleri yağmur anam...
Bu son hasret, bir haftaya kalmaz, gözlerinin uykusundayım.
Ansızın çalar uykunu, bölerim.
Ellerinden öper, hasretle selam ederim.