Elçin Quluzadə
@kaos
Tu vas me détruire
J'aurais pu le prédire
Dès le premier jour
Dès la première nuit
Şehiriçi Ulaşım (Toplu Taşımacılık) uzmanı
Bakü
Lenkeran
91 okur puanı
Kasım 2016 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Mən də həyatımın qaranlığını aydınladan bir nur tapmışdım; mehriban və güclü bir nur. Görəsən, sevgi deyilən şey bu idi? Allahın ruzisi
Sayfa 58
Sevginin ən gözəl izahı
Evimiz bir-birinin ardınca tikilmiş zallardan və bu zallara açılan geniş otaqlardan ibarət idi. Bu genişlikdə ev mənə dar gəlirdi. Çünki ürəyimdə çox ağır və qiymətli bir şey daşıyırdım. Eyni zamanda o qədər yüngül idim ki, az qala bu saat göyə uçacaqdım.
Sayfa 57
Uca Allah bütün ruhları bir kürə kimi
yuvarlaq formada yaradıb, sonra hər birini iki hissəyə bölüb, hər bədənə onun bir yarısını qoyub. Bir ruhun iki yarısını daşıyan bədənlər bir-birilə qarşılaşanda onlar arasında köhnə bağlılığa görə eşq yaranır. Bu hadisə hər insanda onun təbiətinə uyğun olaraq fərqli formada baş verir.
Sayfa 46
Okur Takip Önerileri
Səncər qaçdı, Mərhunu da döymədin. Mən isə quyunun qaranlığında başıaşağə halda, qorxudan az qala ölürdüm. Bunu edən əllər indi tərpənmirdi. , qida şlanqlarına yapışmışdı. Heç bir hərəkət etmirdi. Əlindən tutub yaralarımın üzərinə sürtdüm. Möhkəmcə sıxdım. Sonra ümidsiz halda göz yaşı tökdüm..
Sayfa 40
Görəsən, bu bahalı sükutu kim satın almışdı?
Sayfa 39
Orada gəzməyə yer yoxdu. Elə bil bütün yollar maşınlar üçündür, adamlar üçün yox.
Sayfa 36
Bir şeye gerçekten ulaşmak yerine ulaşmanın eşiğinde olmanın çok daha kolay olduğunu anladı. Bu zaman alacaktı.
Sayfa 92
O gece küçük çamaşırlığın lambasını açtığında, Liesel üvey babasının gözlerindeki tuhaflığı görmüştü. Nezaket ve gümüşten yapılmış gibiydiler. Eriyen yumuşak gümüş gibi. Liesel o gözleri görünce, Hans Hubermann'ın aslında çok değerli olduğunu anlamıştı..
Sayfa 38
Ama bilmesi, kabul etmek zorunda olduğu anlamına gelmiyordu. Ona sevildiği kaç kez söylenmiş olursa olsun, terk edilmesinin her şeyin kanıtı olduğunu düşünüyordu. Yabancı bir yerde yabancı insanlarla kalan, kaybolmuş, sıska bir çocuk olduğu gerçeğini değiştirmiyordu. Üstelik de tek başına..
Sayfa 36
Omzunda bir elin kemiklerini hissedince, annesinin onu almaya geldiğini anladı. Annesi onu götürmek için sürüklüyordu. Boğazından sıcacık bir çığlık yayıldı.
İşte küçük bir gerçek. Öleceksiniz! Tüm çabalar nafiledir, hiç kimse sonsuza dek yaşamaz. Keyfinizi kaçırdıysam kusura bakmayın. Size tavsiyem; vaktiniz geldiğinde panik yapmayın. Korkunun ecele faydası yok.
Sayfa 7
Bu, sürekli hayatta kalanlardan birinin hikâyesi; geride kalmak konusunda bir uzman...
Sayfa 10
Ah bu katı, kaskatı beden bir dağılsa,
Eriyip gitse bir çiy tanesinde sabahın!
Ya da Tanrı yasak etmemiş olsa
Kendi kendini öldürmesini insanın!
Tanrım! Ulu Tanrım! Ne bunaltıcı, ne berbat,
Ne tatsız, ne boş geliyor bu dünya bana!
Ah ne iğrenç, ne iğrenç! Bakımsız bir bahçe ki
Azgın bitkileri tohuma kaçmış,
Pis, kaba ne varsa tabiatta sarmış içini..
Sayfa 13
Her yaşayan ölür, sonsuzluk hepimizin sonu
Olağan bir şey bu..
Sayfa 11
Neden hep kara bulutlar gibisin böyle?
Sayfa 11