Düşün, kapat gözlerini ve bu soruyu sor kendine: "Benim karantinam ne? Özgür hissetmemi engelleyen ne?"
Sonra dinle beni. Hiçbir şeyin içinden çıkmamız gerekmiyor. Hiçbir şeyden kurtulmak zorunda değiliz. Hiçbir şey özgür hissetme imkanımızı elimizden alamaz. Sana kendini karantina altında gibi hissettiren her neyse ondan kurtulmaya çalışma. Onu sev. Kafana taktığın, seni üzen ne varsa sev onu. Sevmeye çalış. Herhangi bir yerindeki yara izini mesela, sev onu. Acılarını sev, kızgınlıklarını sev. Kafanı kaldır, etrafına bak, gözüne çarpan ilk sevmediğin şeye odaklan ve sev onu.
İnsana özgür hissettiren tek şey sevgi hissiymiş, bunu bana hayat öğretti. Ruhum hala karantina altında ama ben özgürüm. Ruhlarımız hala karantina altında ama biz özgürüz. Yanımdakileri seviyorum, gökyüzünü seviyorum, ağaçları seviyorum, kuşları seviyorum, kendimi seviyorum, saçlarımı seviyorum ve sevdikçe özgürleşiyorum. Derin bir nefes al, içinden gelmese bile, "Seni seviyorum," de kendine. Masanda duran küçük bir not kağıdını al, "Seni seviyorum not kağıdı," yaz üzerine. Sevgi dağıt etrafına, için sevgiyle doldukça özgürleşeceksin. İnan bana, yaşadığın hayat bir savaş alanından farksız olsa bile sen o savaş alanına bakıp, "Hayatımı seviyorum," dediğin an özgürleşeceksin.
Sayfa 296Kitabı okudu
“ Akreple Yelkovan ”
Geçmişin hatırına, akreple yelkovan geri döner mi?
(Sahnede ki bankta oturan Aslı, cep telefonuyla oynayıp saçma sapan fotoğraflar çekmektedir. Sağ taraftan sahneye giren Alp, Aslıyı görür. Göz göze geldiklerinde fonda bir aşk şarkısı başlar, ardından ışık loş hale gelir. Sahne normale döndüğünde Alp tereddüt eder ama sonra Aslının yanına
Kapat gözlerini ve beni düşün…
![[Gökçe[k]ız]...ツ](https://r2.1k-cdn.com/sig/size:96/plain/https%3A%2F%2F1k-cdn.com%2Fresimler%2Fuyeler%2F74062_1686860455_ZZlNb.jpg){kind=small}
"Kimseyi bulamadığında yanında… Gecenin bir yarısında, günün ilk ışığında, bir sabun köpüğünde, bir bebek kokusunda, bir boğaz lodosunda… Kapat gözlerini ve beni düşün. Bak, avucumdan yıldızlar dökülüyor üzerine pırıl pırıl.
Sözler gelirse aklına kimselere söyleyemediğin… Baharın ortasında, kışın ayazında, denizin kenarında, hayatın kıyısında, istiklalin ışığında, boğazın martısında, adanın faytonunda… Kapat gözlerini ve beni düşün. Bak, cennetimden melekler yağıyor ruhuna.
Yaşlar dolarsa gözlerine akıtamadığın… Ölümün ötesinde, hayatın sonrasında, nargile kokusunda, kaybediş korkusunda, aşkın yaftasında… Kapat gözlerini ve beni düşün. Bak, ömürlük bir el uzanıyor avuçlarına. "
Sayfa 102 - Hayat Yayın GrubuKitabı okudu
“Sakinleşir misin?
Lütfen😔💔
Evet farkındayım ve anlıyorum seni,
tıka basa bazen öfkeyle bazen elemle dolusun. 😔
Gün geçtikçe, yıllar biçtikçe bir başak tanesi gibi hayat değirmeninde övütülüyorsun.😔💔
Evet, biliyorum. 💔😔
Sana yapılan haksızlıkları, iyi niyetinden çalınmış zamanları, hayallerinin kırıklığıyla dolu enkaz gibi yüreğini. 😔💔
Zaman
Gözlerini kapat ve düşün o hâlimi, o an ne hissettiğimi hisset lütfen! Ölmeden önce ölen benmişim, Hasret değilmiş.
Yanlış hayatı doğru yaşamaya çalışanı benmişim, Hasret değil.
Ben, ölmeden önce ölüp mezara girmişim bile, ben beni aramış bulamamışım.
Sayfa 148Kitabı okudu
Ne yola geldik, ne yolu terk ettik.
İşte şimdi buradayız.
Yol bizi bekler.
Yol, hiç bitmez
Yola devam.
Yolu hiç bırakmadık, özgürlük savaşımız hep sürdü.
Uğruna ölecek bir fikir bulamadım demişti bir şair.
Daha çok şiire ihtiyacımız var, daha çok sevmeye, yolda olmaya…
Hey sen, hiçbir zaman umut olmadığını söyleme bana, çünkü umut asla
Hayal kırıklıkların yoksa beni anlayamazsın. Yine de
bunu görmezden gelebilirim. Ama hayal kurmayı bilmiyorsan yanımda bile durma. Bazen hayallere tutunarak baş edebiliyor insan gerçeklerle... Gözlerini kapat ve duygularıma bak. Duygulara gözler kapalı bakılır. Ne görüyorsun? Beni mi, bendeki kayıpları mı? Sakın ‘güzelliğini görüyorum' deme. Bana bakanlar bundan başka bir şey
demediler. Sen başka ol, farklı ol, onların dediğini deme. Güzel olduğumu zaten biliyorum, bu yüzden işim daha zor; güzellik cahil bırakır bilmez misin? O yüzden kanmadım güzelliğime. O yüzden güzelliğimi kullanıp aklımı tatile çıkarmadım. Ben aynaya bakarken güzelliğimi değil, o güzelliğin içini doldurması gereken akıl, mana, karakter ve inancı görmeye çalıştım. Ceket dendiğinde içi gelmez akla. Oysa içidir bir ceketin insanı ısıtan yanı bunu unutma! Dışa bakarken içi gör, en azından içi
düşün.
Sayfa 185 - Destek YayınlarıKitabı okudu
Kapat ışıkları.
Ve gözlerini.
Beni düşün, biraz olsun sızlamazsa kalbin.
Tamam kabul vazgeçeceğim...
_UYUYORSUN! Rüyadasın. Gece gündüz demeden rüya görüyorsun. Bazen açık bazen de kapalı gözlerle. Hakikat değilsin. Rüya gören bir zihin, hakikati göremez ve hakikati de bir hayale dönüştürür. Gerçekle yüzleşirsen gerçek, hakikate dönüşür; kaçarsan yalanlar içerisinde yaşarsın. Uyan! Uyanık ol. Uyanık olmak hedeftir. Sessizlik içinde düşünerek
