Osmanlı Devleti sınıf devleti olmadığı için, batı-kapitalist-burjuva sömürücülüğünü sürdürmemiş, reayasına elinden geldiği kadar yumuşak davranmış, hakim sınıf karakteri gösteren idareci kadroları hatta aristokratlaştırmayıp öncelikle Anadolu Türk Halkları'na sürekli olarak açık tutmuştur.
Sayfa 333
Ne çarkların gövdesinde
Ne de AVM lerin gölgesinde bana yaşamak düşmez!
Çünkü ben ne koministim ne de kapitalist
Bana ne sizin batıl çürük ideolojilerinizden
Hallac-ı Mansur - Cehennem Acı Çektiğimiz Yer Değil Acı Çektiğimizi Kimsenin Bilmediği YerdirMesud Topal · Destek Yayınları · 20193,207 okunma
Bir kaldırım sosyalist. Öteki kapitalist. Birincide evler, dükkânlar, lokantalar devlete ait. İkincide özel mülk. Bir kaldırımda yaşayan ve kendine bir çift ayakkabı almak için sokağın karşısına geçen kişi, kuramsal olarak her bir tarafta en az üç suç işliyor.
Kapitalist ve tüketimci etik, bir madalyonun iki yüzü gibidir. Zenginlerin uyduğu birincil emir "yatırım yap!"ken, geri kalanları uyduğu birincil emir "satın al!"dır.
Sayfa 345 - Kolektif kitapKitabı okuyor
"İleri kapitalist toplumda 'ölümsüzlük' bile satın alınabilecek bir metaya dönüşmüş durumda. Aynen sağlık ve genç görünüm gibi."
Sayfa 43Kitabı okuyor
296 syf.
10/10 puan verdi
Hakkında inceleme yazmayı çok istediğim ama bir o kadar da gözümde büyüttüğüm o kitap, 
Oscar Wilde'ın 
Toplu Öyküleri . Sonuç olarak masanın başındayım.
Ben Everest Yayınlarından okudum. Kitabın içinde 14 öykü bulunuyor. Bu öyküler; duygulara hitap eden, ironik, nükteli bir anlatıma sahip, fantastik ögeler içeren kısa kısa masal tadında öyküler.
Kapitalist sistemin insana mutluluk vaadidir : Moda.
İnsanların hayatlarında mutlu olmaları için gerekli olan şeyleri unutturup vaadederek der ki:
‘Şu emtialara sahip olduğunda, çok mutlu olacaksın.’
Modayı endüstriler belirler. O endüstri tarafından gerçeklik algımız bozulur ve o emtianın nesnesi oluruz.
Kalıplara sığınmak güvenlidir, ama aynılaşmayı beraberinde getirir.
DNA'sindan, etnik kökenine hatta parmak izine kadar ayrı tasarlanmış bir insanın aynı ayak izlerini takip ederek, aynı muameleye maruz kalıyor oluşu mantıklı mıdır!
Sonra sevgi kırıntılarının peşinde koşarken, yolunu kaybediyor oluşu kaderdir diyebilir miyiz?
İlk kararla başlıyor her şey, aynı değiliz.
Ayni muameleye razı olamayız, olmamalıyız.
Sevgilerimle 🌱
Mutlu akşamlar.
🎶 Human- Rag'n'Bone Man
youtu.be/L3wKzyIN1yk?si=...
Değerler yitirilince kendini kaybetti insan. Akıl çağı, sanayii inkılabı gibi gelişmeler, Nietzsche'nin deyimiyle insanı köle yaptı insan birey olmaktan çıkıp, Hedonist kapitalist kültürün çalışanı ve kölesi oldu.
Kendini arayan insan, aslında bu kültüre yabancı olup, birey olmayan çalışan, çıkarlarını değil, insanlığı önemseyen insandır.