Tanrı'nın varolduğuna inanıyorum. Ancak O'nun son günlerde bizimle fazla ilgilendiğini sanmıyorum.
Sayfa 129
"Yeni bir idare,yeni bir ordu kurulacaktır.
Iste bu tartışmalar bu genişliğe varınca artık hayal de işler. İleride vw günün birinde edineceği yetkileri biliyormuş ve sanki bu yetkileri daha şimdiden elindeydi gibi etrafındakilere görevler,mesnetler dağıtmaya başlar . Hem de gayet ciddidir. Kara ve emirler kesindir.
_Seni Harbiye Nazırı yapacağım . Sen Vekil olacaksın..
_ Peki Kemal, bizi bu mevkilere getirmek için sen ne olacaksın?... Yoksa Padişah mı?
_ Hayırondan da büyük...
Geleceğin Cumhurbaşkanı , 1907_1910 arasında Selanik'teki Beyaz Kule gazinolarında , yahut evdeki içki alemlerin işte böyle konuşur"
Sayfa 109 - Remzi KitabeviKitabı okudu
Hayvanlar, kıskançlık konusunda insanlar kadar bilgili değillerdir. Ama hiç bilmedikleri de söylenemez.
Kurguda inanılmaz bi akış var.Tek kelimeyle harikaydı.Nasıl bittiğini anlayamadım bile.Olaylar tam gaz devam etti.Her kitabında kafamdaki sorular bir bir açıklanırken yerine yenilerini bırakıyor ve bu şekilde hikaye katlanarak büyüyor.Bu kitabında Kara Kule’nin önemini öğrendim.Roland’ın evreni hakkında bazı bilgiler edindim.Her ne kadar tahmin etmiş olsam da detayları bilebilmem mümkün değildi.Bu kitapta daha önce çok sevdiğim bir karakter tekrar hikayeye dahil oldu.Gerçi bunu biliyordum -ufak tefek spoilerlar yüzünden- ama yine de o anı heyecanla bekledim.Hem hüzünlendim hem de mutlu oldum.Okurken hop turdum hop kalktım.Zaman yolculuğu deseniz var.Çoklu evrenler deseniz var.Dostluklar var,Bilim-kurgu var,kader ortaklığı var,aksiyon var.Daha ne olsun :)
Bu arada çeviri değişmiş, şükürler olsun.Biraz daha o duyumsamak/gereksinmek kelimelerini okusaydım kitabı fırlatır atardım kesin.Ayrıca her kitapta bir önceki kitabın özeti niteliğinde bir bölüm eklenmiş.Bence uzun soluklu seriler için bu gerekli bir şey.Bunu düşünmelerine sevindim.Özellikle bu kitabı beyin yakan cinstendi.
Çorak Topraklar da Roland ve yol arkadaşlarının arasındaki bağ derinleşip güçleniyor.Verdikleri mücadele onları daha da birbirine bağlıyor.Peki bu sevgi ne kadar güçlü?Söz konusu Kara Kule olduğunda Roland onları kurtarmayı mı seçer yoksa senelerdir aradığı Kara Kule’yi mi?Okuyup göreceğiz..
Not:Dördüncü kitabı alıp öyle başlamanızı öneririm.Çünkü çok heyecanlı bir yerde bitiyor..
Hayatımızdaki tatlar bizi terk etmeseydi, daha en başında hiçbir tat olmazdı.
Aptalca olan tek soru, sormadığınızdır çocuklar.
Rainer Maria Rilke
Birinci Ağıt
Kim duyar, ses etsem, beni melekler katından? Onlardan biri beni ansızın bassa bile bağrına, yiterim onun daha güçlü varlığında ben. Güzellik güç dayandığımız Ürkü'nün başlangıcından özge nedir ki; ona bizim böylesine tapınmamız, sessizce hor görüp bizi yok etmediğinden. Her melek ürkünçtür. Kendimi tutar bu yüzden, yutkunurum.
Dileklerin en kötü yanı, bazen gerçekleşmeleridir.
Hepimiz hikayeler için yaşarız.
Kara Gün
Başımı yastığa koydum
Yine bu gece.
Kafamın içinde sesler dönüp duruyor.
Bakıyorum, elimde sayfaları benim gibi küle dönmüş o deftere.
Bakıyorum, içinde ki belli belirsiz kalan
O şiire…
Dudaklarımda bir tebessüm asılı
Umursamıyorum.
Birileri bir kibrit çaksın da umudu yaksın diye bekliyorum.
Üzerinde yattığım bu yatak
Ölümün soğukluğuna büründü.
Sonra aklıma mezar taşlarının ne kadar soğuk olduğu geliyor.
Titriyorum, göz kapaklarım
Titriyor.
Arasından bir damla yaş süzülüyor
Sona geldiğimi hissediyorum.
Yüzüm kıbleye doğru dönük,
Elimde kara güller.
Ve ben son selamı mı sonsuzluğa doğru veriyorum.
🥀
(Bana aittir)