Yüsra Karakaya
@karakayayusra
Öğrenci
Lise
Malatya, 6 Şubat 2009
86 okur puanı
Eylül 2021 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
"İnsanların hepsi er ya da geç idama mahkûmdur. "
Sayfa 37Kitabı okudu
Elleri yıkamak iyidir, ama kanın akmasını önlemek daha iyi olacaktır...
Sayfa 8Kitabı okudu
“Sevmekten asla çekinme.
Kaybı can yakıcı olabilir ama onu severken sana hissettirdiklerini hiçbir zaman unutmayacaksın.”
Okur Takip Önerileri
İnsan birçok şeye alışabiliyordu. Sol eliyle yazmaya, gözleri kapalı enstrüman çalmaya, fizik formüllerine bakmadan soruyu çözmeye... Ama bir şeye alışamıyordu. Bu 'yalnız' denilen yansızlık durumunun ta kendisiydi. Yalnızlığa alışamıyordu insan. Yalnız insanlar bazen 'ben böyle iyiyim' veya 'bunu ben seçtim' gibi şeyler söylüyorlardı. Külliyen yalandı bu. Kimse bu kalabalık içinde yalnız kalmayı yakıştırmazdı kendine. Bir insan bile olsa isterdi. Biri beni düşünsün, gece yatarken üstümü örtsün, eve gittim mi diye merak etsin isterdi. Ve insan neye sahip değilse onu taşlamaya meyilliydi. Sahip olamıyorsak ihtiyacımız olmadığına inandırırdık kendimizi. Elde edemeyince çamur atmak insanlığın şanından değil mi?
Uygun şartlar uygulamalı kimya içindir, aşk için değil. Gerçek aşk; uygun olmayan şartlarda gerçekleşir.
"...bence her şeyin bir yaşı olmalı."
"Neden?"
"Yoksa hiçbir şeyin değerini bilemezsin."
Geç kalmanın zamanla bir ilişkisi var. Her şeyin bir zamanı olursa geç kalmışlığın acısı hiç geçmez ki.
Arnavut kaldırımında takırdayan bavulumun tekerleklerinin sesi eşliğinde yürürken kartpostallık bir görüntü vardı adeta.
Ve ben bu görüntüde yalnızdım.
Yalnız...
Yansız der gibi. Yanında kimse yok gibi. Benim gibi...
Hissiyatta çürümüş birinin canını fiiliyatta yakamazsınız. Canını yakmanız için derine girmeniz gerekir. Lakin bu kez de siz sağ çıkamazsınız.
Gülümsedim kar beyaz bulutlara bakarken. Onlar beni her zaman gülümsetmeyi başarırdı çünkü.
"Sende tuhaf bir şey var, sende bana benzeyen bir şey var."
"Neyimiz benziyor ki?" diye sordum merakla.
"İçinde depremler oluyor. Ama gıkını çıkarmıyorsun."
"Aslında... Bir yangın var," diye mırıldandım sessizce.
"Sönmüyor."
"Seni kuvvetle çeken bir şeyden uzaklaşmaya çalışırsan, etrafında dönmeye başlarsın."
"Derler ki tesadüf diye bir şey yoktur."
"Sana neden bu kadar bağlandım ki, sonunda acı olduğunu bile bile..."
"Birileri öldü, toprağın altına gömdüler. Ben doğdum, toprağın üstüne gömüldüm."
Bazı geceler vardır; gözlerin kapalıdır, aklın bulanık...
Uyuyamazsın, ama uyanık da değildir zihnin.
Kendi hayatının kabusundan uyanmak için uyursun