Yaşam her zerresi doldurulması gereken bir karalama defteri değil, kendimize uygun ezgiyi keşfedebilmek ve bu ezgide dans edebilmek için sayfalarında özenle gezinilmesi gereken bir nota kitabıdır.
Aldırma ; yüzümde sabitlenmiş gülümsemeye ,
mesleki deformasyondur.....
patronumun isteğidir yani.
eh ! böyledir işte ,ömrü karalama defteri gibi kullanmanın sonucu....
bilincinde ;sürekli kelimeler açar ve asla kokmazlar hiç biri güller gibi
bana göre kim yaparsa aşkın tarifini ;alayı yalandır !
başkası nasıl kullanabilir ki ! sana bakarken
Ve
Sen...
Sen !
Siyah beyaz ömrüme sunulmuş,
En kutsal armağan.
Sen !
Kirpik uçlarımdan dökülen yağmurun,
Ardında beliren
Uçsuz bucaksız, sonsuz gökkuşağı.
Sen !
Yalnızlığımın tanıklık ettiği
En özel yol arkadaşı , yolu , yoldaşı , sırdaşı.✍️🍀🍂
Herkeste olana sahip olmak, "verimli" olmak mesela.
Mütemadiyen yapmak.
Sonuç; yapmaya bağımlı eden bir 21. Yüzyıl tasviri, yapmamayı lanetleyen ve zorbalayan.
“Düşünmek istemiyorum. Düşünmek istemediğimi düşünüyorum. Düşünmek istemediğimi düşünmemem gerek.”
Ufak bir suluboya karalama, haftalar sonra bu fetişizm ağına katılıp Oblomov'luktan biraz kurtuldum.