Doğrusu, sevinçlerimden çok öfkelerimi anıyorum. Geçimsiz olduğumu söylerler, belki onun içindir. Ama kendimi yokluyorum da kini pek bulamıyorum, daha çok öfke var. Kin öfkenin durulmuşu, sindirilmişi değil midir? Benim öfkelerim durulmuyor, sinip kin olamıyor.