Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Mehtap

Mehtap
@karamelkitap_
Kitaplarla, farklı dünyalara açılan kapıları aralıyorum ve gördüklerim çok güzel.
Eğlencelerin en asilidir okuma, daha doğrusu en asilleştiricisidir. Kitap zekâyı kibarlaştırır. Hassasiyetimizle düşüncemizi ancak kendi içimizde, zihnî hayatımızın derinliklerinde geliştirebiliriz. Ama, zekânın tavırlarını efendileştirmek için okumak zorundayız.
Reklam
“Sana yalan söylemeyen bir aynanın önüne konması çok acı vericiydi.” Vigdis Hjorth instagram.com/p/CizXw6FMPk2
Ben şöyle bir fikre kapıldım Anton Antonoviç, bugünlerde maske takıp dolaşanların sayısı o kadar çoğaldı ki maskenin altında kim olduğunu anlamak çok zor efendim… — Aslında, bence o kadar da zor değil. Bazen pek kolay, hatta bazen bulmak için pek uzağa gitmeye gerek kalmıyor. Dostoyevski-ÖTEKİ

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Dünyada müthiş bir gerilim var, kopma noktasına yaklaşan bir gerilim; insanlar mutsuz kafaları karışık. John Steinbeck instagram.com/p/CeGvUoVsfif
"Mademki insanlar birbirine acı veriyordu, o zaman en güzel şey hayata meydan okumak ve mutlak bir yalnızlığı seçmekti." “Bu dünyadaki her trajedi, küçük ve masum bir adımla başlar.” Zülfü Livaneli instagram.com/p/Cb0OVNisiR5
Reklam
Ülkemiz yasta. Birbirimizle dertleşelim, birbirimizi dinleyelim. Birbirimiz için var ve hazır olduğumuzu hissettirelim. Her birimiz ötekinin tutunacak dalıyız. Kemal Sayar
Klasik sevdam :)) sizin favoriniz?
Dünyayı ne kadar çok tanısam hoşnutsuzluğum da o kadar çok artıyor ve her geçen gün,insanların karakterlerinin tutarsız olduğuna,erdemli veya akıllı görünmelerine pek de güvenilmeyeceğine dair düşüncelerimi teyit ediyor. 𝐉𝐚𝐧𝐞 𝐀𝐮𝐬𝐭𝐞𝐧
En basit çözümlerden biri, kendinize ayırabildiğiniz saatlerde güzel bir dille yazılmış bir kitaptan birkaç sayfa okumaktır. 𝐊𝐚𝐳𝐮𝐨 𝐈𝐬𝐡𝐢𝐠𝐮𝐫𝐨-𝐆ü𝐧𝐝𝐞𝐧 𝐊𝐚𝐥𝐚𝐧𝐥𝐚𝐫
Bende çok başka bir yeri olan “Şeker portakalı”çocukluğumu bana hatırlatan Zeze’nin dokunaklı hikayesine çocuk kalbimle ortak olduğumda çok hüzünlenmiştim, yıllar sonra tekrar,bu kez;yetişkin halimle Zeze’nin duygularına ortak oldum ve farklı bir bakış açısı sağladı
Reklam
Friedrich Nietzsche, bir sabah şehir merkezine doğru yürürken, yürümediği için faytoncu tarafından kırbaçlanan bir at gördü. Hayvancağız aldığı kırbaç darbelerinden ötürü, bitkin düşmüş, kendini yere bırakmıştı. Nietzsche, hızla faytoncunun yanına gitti ve ona mâni oldu. Ardından çökmüş at’ın yanına gitti ve ona sarıldı. Ağlamaya başladı. At’ın gözlerinin içine baktı. Bazı kaynaklar bu esnada Nietzsche’nin, “Anne ben bir aptalım.” Diye mırıldandığını yazar. Ardından Nietzsche, bilincini yitirdi ve zihni sonsuza kadar sürecek bir değişime uğradı. Nietzsche, bir daha hiç eskisi gibi olmadı.10 yıl boyunca akıl hastanesinde, kimse ile tek kelime etmeden yaşadı ve hayatını kaybetti. “Yaşamak, acı çekmektir. Hayatta kalmak ise, bu acıda bir anlam bulmaktır.” Nietzsche
Geri111
180 öğeden 166 ile 180 arasındakiler gösteriliyor.