melike
@karanfilkiz
eklediğim alıntıların okunmadan like'lanmasından hoşlanmıyorum.
geri takip yapmıyorum.
yanlış/uydurma alıntı eklenmesine irite oluyorum.
blog yazılarınız veya yazarlık denemeleriniz ilgimi çekmiyor, bu konuda mesaj atmayınız.
istanbul
5 Mart 1998
170 okur puanı
Eylül 2016 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Çiçekli Dal
Hep bir sağa bir sola
Salınır çiçekli dal rüzgârda,
Hep bir aşağı bir yukarı
Salınır yüreğim çocuk gibi
Arasında aydınlık, karanlık günlerin
Arasında istemenin, vazgeçişin.
Ta ki çiçekler uçuşuncaya
Dal meyveyle doluncaya,
Ta ki usanıp yüreğim çocukluktan
Huzura erip sonunda
İtiraf edinceye kadar: Zevkliydi, boşuna değildi
Hayatın o huzursuz oyunu.
Sayfa 24
Onları dinlemediğimiz sürece bizden daha bilgedir ağaçlar. Ama onlara kulak vermeyi öğrendiğimizde, düşüncelerimizin tam da o uçuculuğu, o çocuksu telaşı benzersiz bir coşku kazanır. Ağaçları dinlemeyi öğrenen, ağaç olmayı arzulamaz artık. Kendisi dışında başka bir şey olmayı arzulamaz. Yurt budur. Mutluluk budur.
Sayfa 12
Okur Takip Önerileri
Her yol eve götürür, her adım doğumdur, her adım ölümdür, her mezar anadır.
Sayfa 12
Yurt ya içindedir ya da hiçbir yerde.
Üzgün olduğumuzda ve hayata katlanamadığımızda bir ağaç şöyle konuşabilir bizimle: Sus! Bak bana! Yaşamak kolay değil, yaşamak zor değil. Bunlar çocuksu düşünceler. Bırak konuşsun içindeki Tanrı, o zaman susacaklar. Yolun seni anandan ve yurdundan uzaklaştırdığı için endişelisin. Ama attığın her adım, her yeni gün seni anana yaklaştırır. Orası ya da şurası değildir yurdun. Yurt ya içindedir ya da hiçbir yerde.
Sayfa 12
sevgisizliğin arasında da desek oluo
"Bütün bu öldürmelerin arasında birazcık da olsa yaşama hakkımız var."
Sayfa 79
itinayla kuru kabuk sevildi 2.5 yıl euhehe :')
Belki de sana kur yapmak istiyorum. Bir erkeğin aşka ihtiyacı vardır. Bir erkek aşk olmazsa ölür. İçinde bir şeyler kurur, göğsü kuru bir kabuğa dönüşür. Çok yalnızım."
Sayfa 77
Onları seven dostlarından ve akrabalarından bahsediyor, sıcaklığa ve sevgiye özlem duyuyorlardı çünkü insan ancak günün belli saatlerinde ve yılın belli aylarında asker olabilir, sonra tekrar insan olmak ister, kızları, içkiyi, müziği, kahkahayı ve rahatlamayı özler; bu tür şeyler yokluklarında dayanılmaz bir biçimde arzulanır.
Sayfa 60
Lanser ona bakıp hüzünle gülümsedi. "Bu da bizim vazifemiz, değil mi?"
"Evet," dedi Başkan, "dünyada mümkün olmayan tek iş, yapılamayacak tek şey."
"Neyi kastediyorsunuz?"
"Bir insanı mutlak olarak sindirmeyi."
Sayfa 51
İllüzyon
"Gösteri olsun diye yapıyorlar herhalde. Şöyle düşünüyorlar: Bir şeyi şeklen yaptığında o şeyi gerçekten yapmış gibi olursun ve bazen insanlar sadece şekilden tatmin olabilirler. Bizim bir ordumuz vardı... silahlı askerler... ama aslında bir ordu değildi. İşgalciler de bir mahkeme düzenleyecekler ve insanları bu işin içinde adalet olduğuna ikna etmeyi umacaklar.
Sayfa 45
lancer again
"Hayatında bir kez olsun savaşta bulunmamış ama savaş hakkında her şeyi bilen adamlardan bıktım."
Sayfa 38
lancer ii adamdı
..savaşın ihanet ve nefret olduğunu, yetersiz generallerin her şeyi yüzüne gözüne bulaştırması olduğunu, işkence, cinayet, hastalık ve yorgunluk olduğunu, nihayet bittiğinde de yeni yorgunluklar ve nefretler dışında hiçbir şeyin değişmediğini biliyordu.
Sayfa 26
O kadar uzun zamandır barış içinde yaşadılar ki savaşa tam inanmıyorlar.
"Benim halkım başkalarının onlar adına düşünmesinden hoşlanmaz. Belki sizin halkınızdan biraz farklı olabilirler. Şu an kafam karışık olsa da buna eminim."
Sayfa 20
Bu adamı yoktan var ettiğini, düşünceleriyle şekillendirdiğini zannediyordu.
Hayatında sadece bir iki kere onu bütünüyle anlamıştı ama kendi bildiği bölümüne bütün ayrıntısıyla vakıftı. Ne küçük bir iştahsızlık ne bir sana, ne ilgisizlik ne de huysuzluk kaçardı gözünden; ancak ne bir düşüncesi ne bir hayali ne de bir özlemi ona ulaşabilmişti. Yine de hayatında pek çok kereler kendini bulutların üzerinde hissetmişti.
Sayfa 10
"Kaderleri onları beklemeyecekmiş gibi aceleyle koşarlar kadere doğru. Geçerken de dönen dünyaya omuz atarlar."
Sayfa 7