"Seni öldürmeye gelen sende dirilsin."
Bir imam gelecek ve tarihle birlikte diyecektir ki:
Müslüman, derinleş. Eşyayı olduğu kadar insana ve toplumlara doğru da derinleş. Öyle derin ol ki, sendeki çekim gücü, eşya ve insanı vehim bir dünyanın buğuları gibi senin sularına çeksin... Bir ikindi vakti Galata Kulesi'ni arkana almış, Köprü'de, Yeni Cami'ye doğru yürürken
Başımıza kendimizin getirdiklerinden biri de büyük konuşmalarımız ve iddialarımız. Örneğin, bir insan yumuşak huylu, halim selim bir insan olduğunu iddia ederse karşısına onu öfkelendirecek şeyler çıkartılır. Mevlâna Hazretleri bu konuda "Ya göründüğün gibi ol ya da olduğun gibi görün." demiştir. Bir
insan "Ben cömerdim." diye iddiada bulunursa ondan bir sürü şey talep edilir. "Ben çok cesurum.” derse karşısına onu korkutacak birçok şey çıkar. Neyin varlığını iddia ediyorsanız zıddıyla imtihan olursunuz. Bir de kimde ne kusur görürseniz o kusuru işlemeden ölmezsiniz. Onun için Allah'ın diğer misafirlerinin kusurunu görmeyi bırakın, kendi hâlinize bakın! Kimsenin işine
karışmayın! Bir kimse de kusur görüyorsanız onu kınayıp dedikodusunu yapmayın! “Ona nasıl yardım ederim?" diye düşünüp ona; yaptığının yanlış olduğunu iyi niyetle, iyi bir dille anlatın.
Bâzen bilimi felseden daha çok sevdiğim oluyor. İnsanlarını değil ama, bilimi. Ben hissederim öyle şeyler. Karışmayın işime.
Oturdum kendi kendime söyleniyorum, "Niye yaptın, karışmasan olmuyor muydu, tasası sana mı kalmıştı."
Sanki dünyayı mı kurtaracağım kendimi kurtaramamışken.
Ama ne yapayım ben de böyleyim, görmemiş duymamış bilmiyormuş gibi yapamıyorum. Yaparsam aynaya bakamam ki, ben ben olamam ki.
Sonra aferin diye sarılıyorum kendime, benim rengim bu, buyum, böyleyim.
Gençler, kendinizle barışmayın.
Kendinizle savaşın o zaman herkesle barışacaksınız.
Herkesle barışmaya başladığınız gün, dünyadaki her şeyi anlamaya başlayacaksınız.
Tevhid Ocağı