İyi akşamlar sizlere 4 güzel kitap önerisiyle geldim. Daha önce bu kitapları belki hiç görmediniz, belki adını az duydunuz. Tavsiye edenlerin de az olduğunu düşünüyorum.
Mektuplar (1930-1944) Küçük Prens'in yazarından hayatının bir kısmının anlatıldığı, karısına savaştayken yazdığı mektuplardan oluşan, aşk dolu, romantik mektuplar....
Unutmanın Genel Teorisi Angola daha yeni savaştan çıkmısken ülkede savaşın etkileri sürmektedir. Ludo( baş karakterimiz) yaşadığı apartman dairesinin kapısına bir duvar örer ve 30 yıl boyunca burada tek başına yaşamaya çalışır. Terasında yetiştirdiği sebzeler ile beslenirken ısınmak için de kitaplarını yakar ...
Ödül İsviçre'de bir otel odasında kimya alanında ödülünü almak için bekleyen bilim adam Otto Hahn törene saatler kala kapıda onunla hesaplaşmak için gelen 30 yıllık birlikte çalıştığı,birlikte bir çok Nükleer Fizik alanında sorunun cevabını bulmuş arkadaşı Lise gelmiştir. Büyük hesaplasma orada başlamıştır.
Pencereden 
Güray Süngü'nün ilk okuduğum romanı daha önce hikaye kitaplarını okumuştum. Tarzı çok ilginç gelmişti. Bu kitap da da ilginç bir kurguyla karşı karşıya kalıyorsunuz. Ayhan Bey hayatını diğerlerinden farklı olarak bir pencere'nin arkasından fazla içlerine karışmadan, tepkisiz öylece yaşamaya çalışıyor.
Pencere fotoğrafı çekmenin hafifletici bir etkisi war. Sabaha karşı yatmaya giderken “hey, beni bi çeksene” dedi, odamın yağmura çarpmış penceresi...
Kısık sesli, ellere karşı pencere
Muhabbet döndü yine dillere
Gecenin sabahında kimsesiz
Kaldık yine Candan ileri...
Bu saate radyo da muhabbete karşı
#musaeroğlu bizim pencereler yele karşıdır.
Yaramaz kızım Hürrem kaybolalı iki hafta oldu.
Onu görmeden önce bir başka yavru kediyi, belki annesiyle birliktedir diye düşünerek bulunduğu yerde bırakmış fakat ertesi gün öldüğünü görmüştüm. Hürrem de iki haftalıktı tahminim. Ayak altında dolanırdı o küçücük haliyle. Aynı şeyi tekrar yaşamak istemedim ve onu sahiplendim.
İlk günler zordu.
1.Bölüm Rüyalarda Gizlenen Gerçek
Güneş batarken gökyüzünü altın rengi bir örtüyle kaplanmıştı. Yorgun bir günün ardından pencereden dışarı bakarken, akşamın sakinliğine teslim olmuştum. Düşüncelerim zihnimde bir kelebek gibi uçuşuyordu. yarının planlanını yapıyordum. Yavaşça yatağıma uzandım ve gözlerimi kapattım. Uykunun karanlığı beni sardıkça, bilincinin sınırları
İnsanın Kötülüğü Üzerine
"Metruk bir değirmen gibiydim. İşe yaramaz, gözden çıkarılmış. Kuşların bile uğramaktan vazgeçtiği yıkılmayı bekleyen bir değirmen. Yeryüzünün unutulmuş bu ücra köşesinde başka bir çok şey gibi iyinin ve kötünün acının ve mutluluğun arasındaki çizgi belirsizleşmiş, sanki her şey yalnızca zamanı unutmak için yaşanıyor gibiydi...".
Samet,