İletide kendi “şeyine” değinip durmuşsun. Senin “şeyin” senin tasarrufunda, bizi ilgilendirmiyor. Ama sen “şeyini” hoyratça peşkeş çekeceksin diye; her gün yüzlerce kadının, çocuğun, hayvanın tacize, tecavüze ve katliama maruz kaldığı bir coğrafyada “bir kadına amını yalamak istiyorum diye mesaj atarsam bu taciz değildir, … kaldı ki ben gerçek hayatımda (kadınlara) daha fena şeyler söylüyorum” diyen (iftira değil bak aynen aşağıda duruyor görseller) bir adamın avukatlığını yapamazsın. Bu avukatlığını da küçük beyninle manipüle edemezsin. Çünkü biz o kadınların, çocukların, hayvanların yakınlarıyız. Sen de bu duyguyu anlayamazsın çünkü belli ki “istismar travması” senin çok yabancısı olduğun bir kavram.