Batı entelektüel ve manevi olarak yorgun. Kendi başına bir aktör olma iddiasını kaybedeli çok oldu.
Yön duygumu kaybedeli çok oldu ve evet her yerde olmak hiç bir yerde olmamaktır.
Her yerde tamamen ya da kısmen ‘yersiz yurtsuz’ olmak ve tam olarak hiçbir yerde olmamak (bu, nitelikten de sorumluluktan da uzak olmaktır; kişinin kendini ‘çıkıntı’ hissettiği veya başkalarınca saçma görünen bazı veçhelerden uzak olmaktır) üzücü, hatta bazen baş ağrıtıcı bir tecrübe olabilir.
“Dümen kırıldıysa dalgaların insafına kalmışsınızdır” diyorlar .
Külliyen yalan !
İnsafın arandığı yer değildir orası. İnsaf insanoğlunda aranır. Ki onu da kaybedeli çok oldu.
İnsanlarda mantık aramayın aklımızı kaybedeli çok oldu sizce saygın is adamları çok mu kabiliyetli tanrının ışığından kaçan insanlar hepsi. tanrı kabiliyet tanımaz her insanın zenginden fakire iyiden kötüye hayatı ölümle son bulur..."
Elimi kolumu bağlayan bi memleket var, heves kırar.
Hep kara kara düşünüyorum ama az önce gördüğüm bir video üzerine daha kara kara, hüzünle, gözümde yaşla oturup ülkemizi, insanlarımızı, ne kadar yoksullaştırıldığımızı, fakirleştiğimizi, garibanlığımızı düşündüm. Birileri zenginliğine zenginlik katarken birileri gittikçe fakirleşiyor. İnsanlar en en temel ihtiyaçlarını alırken bile kara kara
İnsanların gözünde genelde kalp kıran bi insanım. En azından onların kırılıcak bi kalbi kalmış. Bizdekini kaybedeli çok oldu
Avrupa yaşlanıyor. Entelektüel ve manevi olarak çok yorgun. Kendi başına bir aktör olma iddiasını kaybedeli çok oldu.
Stratejik önemdeki tüm konularda gözünü ve aklını Washington'a çeviriyor.
Sayfa 150 - İnsan YayınlarıKitabı okudu
Siz olsaydınız ne yapardınız?
Kendisini karşılayan sekretere;
Nazif Beyle görüşmek istediğini söyledi.
Bunun üzerine sekreter birden ciddileşti: 'Nazif Bey mi?'dedi.
'Evet, Nazif Bey!' diye cevap alınca,
hüzünlü bir ses tonuyla 'Nazif Bey sizlere ömür efendim, onu kaybedeli dört yıl oldu.' dedi.
Hiç beklemediği bu haberle bir acı saplandı
Sokak lambasının akislerinde kaldırım taşlarından kale kurup top oynayan,
Hayatın ele avuca sığmaz mutlu çocuklariydik biz…
Şimdi koca bir güneş aydınlatamıyor dünyamızı, kim çaldı sokak lambasının ışıklarını.
Ben büyüdüm artık bırakın masalları çoktan geçtim onları,
Uçurtma uçuran o çocugun gülüşleri adresini kaybedeli çok oldu,
"Bey’’ diye hitap ediyorlar bana
oysa ben bana “lan” diyenleri özledim
Blr sigara yakıyorum gökyüzünün ortaklığında beyaz rengimi kaybedeli çok oldu tenlerin ve ten bildiğim tenekelerin göğsünde uyuduğum gecelerin hatırına diliyor geçmişimi yaradan.
Oğuzhan Özpolat
06/02/2023
İnsanın yarası ne kadar derinde olursa o kadar çok konuşmak istiyormuş buna karşın avazı çıktığı kadar susuyormuş.
Tam 1 sene oldu.
6 Şubat'tan 1 hafta önce nişanlanan arkadaşlarımı kaybedeli bir sene.
Gamzeme gelinlik baktığımız gecenin sabahı o evden kefenle çıkaralı tam bir sene.
Yardım edelim diye ses atmaya çalışan, şebeke çekmediği için enkazdan çıkarıldıktan sonra sesi bize ulaşan 2. depremde moloz yığının tamamen üstüne düşmesiyle hayatını kaybeden güzelimin çığlıklarına yetişemememin ardından tam bir sene.
Mustafamızı yıllardır hevesle beklediği askerliğe gönderememizin ardından tam bir sene.
