"Koca bir gemi denizin dibini boylarken biz bir sandalın üstünde kaldık. Babam o sandala zar zor tutunabildi. Elbette bu bir şükür sebebi ama batan gemiye bakıp üzülmeden de duramıyor insan. Gemi kaybettiklerimiz ise, deniz istanbul'du. Babam burada duramadı. Hiç gelmiyor değil ama bazı alışkanlıkları değişti. Mesela benim evime giremez. Dedin ya az önce evi varken otelde kalır mı insan diye. Kalır."
Sayfa 192 - Pukka Yayınları, OzanKitabı okuyor
"Özlediklerimizi de kaybettiklerimiz gibi anıyoruz..."
.
...özlediklerimizi de kaybettiklerimiz gibi anıyoruz..!!!
.
Sayfa 326 - PegasusKitabı okuyor
Kaybettik Severken...
Konuştuklarımızdan mıydı..
Konuşmadıklarımızdan mı..
Senle kaybettiklerimiz..
open.spotify.com/track/2sanU8Xp8...
Yağmur (Kendimden)
Bugün pazar yağmur yağıyor.
Bu şehrin sokaklarına aslında hüzün yağıyor.
Binlercesi vardır buğulu camların ötesinde,
Hayallerini düşleyen ve binlercesi vardır ki
Kaybettiklerini her yağmur da özleyen.
Bugün pazar bu şehrin sokaklarına yağmur yağıyor.
Telaşlıdır kimileri sokak aralarında koşar adım yürür.
Islanmak değildir belki dertleri,
Belki
Değişim, insanın ta kendisidir deriz genellikle.
Suyun açtığı yolda kaybettiklerimiz ya da bulduklarımızdır belki de.
Her an, yaşanan duygu fırtınalarının izleriyle doludur.
Bir gülüşte sevinç, bir bakışta hüzün buluruz.
Bazen kaybettiklerimizde bir annenin özlemini,
Bazen bulduklarımızda umut dolu bir gönlün kısacık demini süreriz.
Değişim dedikleri, aslında bizizdir,
Hayatın her anında yaşanan duygu fırtınalarının bizi yavaş yavaş şekillendirmesidir her daim.
Her an, yeni bir başlangıç, yeni bir yolculuktur sona doğru yola çıkan bizler için.
Geçmişin izleriyle, geleceğin umutları arasında bir köprüyüz hiç yıkılmadan duran.
Ve belki de değişimin ta kendisi, bizim içimizdeki güçtür,
Zorluklara karşı varoluşumuz, umutlarımızla her daim yüreklerde atmaya devam edecek.
İnsan kaybettiklerini mi daha çok isterdi yoksa kazanacaklarını mı?
Aslında kaybettiklerimiz ,hiç bir zaman kazanamamış olduklarımız değil midir?
T.G.
bak karaca, diyorum kendi kendime; kaos bir düzen değildir ama her düzende bir kaos vardır. hayat, insan yaşar ve ölür diyerek basite indirgenemeyecek kadar karmaşık çünkü bizi yaşadıklarımız değil kaybettiklerimiz büyüttü.
"Seni Bırakıp Gidenlere Kızıyorsan Onlar Kaybettiklerindir, Üzülüyorsan Yitirdiklerindir."
Kazanırken Kaybettiklerimiz ile Kaybederken Kazandıklarımız Yarışırken Elimizde Kalanlardan İbarettir Hayat
hem bunları boş ver sen
yalnızca hoşuna gidip gitmediğini söyle
sonuçta şiir kaybettiklerimiz içindir, öyle ya da böyle...
Sayfa 118
Bilinç; yaşadıklarımız, yaşayamadıklarımız, kaybettiklerimiz ve yaşamak istediklerimizin toplamıdır...
Ozlediklerimizi de kaybettiklerimiz gibi aniyoruz.
Bazen kaybettiklerimizle imtihan ediliriz.
Elimizden kayıverenle, yanımızdan gidiverenle, içimizden çıkıverenle yanar kavruluruz. Hayatın son adımını attığımızı, her şeyin tükendiği vakte ulaştığımızı düşünürüz. Kaybettiklerimiz, kaybetmediklerimizin sıcaklığını arttırmak içindir oysa. Bu derin bilmeceyi asla çözemeyiz. Ölümün iki tarafa da açılan bir kapı olduğunu bir türlü aklımızda tutamayız.
Sayfa 97 - VadiKitabı okudu
