Kaybetmek yüklemini böyle öğrenmemiştik oysa. Oyuncak kaybederdik, oyunda kaybederdik, masumdu kaybetmek. Bir şey kaybedince birkaç gün üzülür, arkasından ağlardık, sonra unuturduk. Uyuyunca geçeceğine inandırmışlardı bizi, uyurduk, geçerdi. Oysa bir insanı kaybetmenin nasıl bir şey olduğunu hiç tecrübe etmemiştik. Hayatından birileri gidenler yaşları kaç olursa olsun büyürler, biz de büyüdük. Bedenim otuz olmadan ruhum altmışları devirdi. Keşke yine çocuk olsaydık da kaybettiğimiz bir oyuncaktan, bir oyundan ibaret olsaydı... Şimdi umudumuz, inancımız, güvenimiz kayıp... Kalbimiz, çocukluğumuz, geleceğimiz kayıp...
ABDEST
Âb sudur ve dest el .
Su ile elin birleşmesinde ne var ?
Bir sevda , bir hasret , bir kavuşma arzusu .
Sayfa 20 - 21,22Kitabı okudu
Belki de insan dünyaya yalnızca çocuk olmak için geliyordur ve çocukluğundan uzaklaştığı çağlarda da o kayıp cenneti yeniden yaşamak, o büyülü rüyayı yeniden görmek için yapıyordur ne yapıyorsa!
Sayfa 25Kitabı okudu
Oysa insanlar çocuk gibidir, hak etmeden hediye aldığı zaman fazla şımarır.
Sevdiklerimizin gelecekteki yokluğunu eşyasının maddi varlığıyla seziyoruz
Sayfa 88Kitabı okudu
Oysa insanlar çocuk gibidir, hak etmeden bir hediyeyi aldığı zaman şımarır. Ne hediyenin ne de verenin kıymetini bilir.
Sayfa 166Kitabı okudu
İnsanlar çocuk gibidir, hak etmeden bir hediye aldığı zaman şımarır. Ne hediyenin ne de verenin kıymetini bilir.
Sayfa 166 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
# Gece
Vicdan bir çağrıdır ve bu çağrı, Heidegger'in ifa desiyle, "benim içimden ama kendimden öte den" gelir. Gazze uzun zamandır bizi vicdana çağırıyor, içimizi allak bullak eden bir barbarlık karşısında yumruklarımızı sıkıyor, dilimizde öfke sözcük biriktiriyoruz. Ne çare ki sözlerimiz de öfkemiz barbarı durdurmaya yetmiyor. Barbar, paramparça ettiği çocuk gövdelerinin üzerinden üstünlüğünün ve efendiliğinin tescil edilmesini istiyor. "İnsanları topraksız bıraktı, şimdi toprağı insansız bırakmak istiyor."
" Yok, ne karım var ne de çocuğum. Böyle bir dünyaya çocuk getirmeye de hiç niyetim yok. Baksanıza öldürülen oğlunuz için sizden şüpheleniyoruz."
Sayfa 101Kitabı okudu
İnsanlar çocuk gibidir, hak etmeden bir hediye aldığı zaman şımarır. Ne hediyenin ne de verenin kıymetini bilir.
Sayfa 166Kitabı okudu
Kayıp çocuk
Birden işitilmez olsun ayak seslerim;
Gölgem bir başka sokağa sapıversin;
Unutayım bir anda her şeyi
“Soğuk ve şehirlerarası
Otobüslerde vazgeçtim
Çocuk olmaktan
Ve beslenme çantamda
Otlu peynir kokusuydu babam.”
Sayfa 9Kitabı okudu
Oysa insanlar çocuk gibidir, hak etmeden hediye aldığı zaman şımarır.
Sayfa 166
Böyle bir dünyaya çocuk getirmeye de hiç niyetim yok.
Sayfa 101 - Yapı Kredi Yayınları , 1. BaskıKitabı okudu