Hatice
@kelebeklerolmedikce
‘’Keşfetmemiz gereken bir geleceğimiz var, geçmişin köleleri olmayacağız.’’
60 okur puanı
Ocak 2018 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
"O deli değildi. Sadece çorap giymemişti."
Sayfa 339Kitabı okudu
"Böyle yaşamamalıydım. Hiç kimse böyle yaşamamalıydı. Sorun ise nasıl düzelteceğimi bilmememdi. Annemin tarzı yanlıştı, bunu biliyordum. Ama şimdiye kadar hiç kimse bana hayatı doğru yasama yolunu göstermemişti ve yıllar içinde elimden gelenin en iyisini yapmaya çalışsam da hayatı nasıl daha iyi hale getireceğimi bilmiyordum. Kendi bulmacamı çözemiyordum."
Sayfa 268Kitabı okudu
"Tek başına olmaya bir kere alıştınız mı, bu normal hale gelir. Benim için de aynen böyle olmuştu."
Sayfa 241Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
"Zaman sadece kaybın acısını köreltir. Silmez."
Sayfa 229Kitabı okudu
"Yeni şeyler denemek ve açık görüşlü olmak iyi bir şey olsa da aynı zamanda aslında olduğun kişiye sadık kalmak da önemliydi."
Sayfa 203Kitabı okudu
‘’Benim fazla iyi olduğumu söyledi. Bundan tam olarak ne çıkarmam gerekiyordu? Yani... orospu çocuğu mu olmam lazım? Ona vurmam ya da onu aldatmam mı gerekiyordu?’’
Sayfa 166Kitabı okudu
‘’Bazen öneriler getirip yardım etmeye çalıştığınızda yanlış anlaşılabilirdiniz.’’
Sayfa 129Kitabı okudu
‘’Bu günlerde duyduğumuz tek şey her şeyin hızlıca kötüye gittiği, herkesin pedofil ya da düzenbaz olduğu... Ama bu doğru değil. Dünyanın tıpkı sızın gibi, muhtaç birisine yardım edecek kadar hayırsever, sıradan, düzgün insanlarla dolu olduğunu unutuyorsunuz.’’
Sayfa 95Kitabı okudu
‘’Yüzümün sirk ucubelerininkine benzeyen yanıyla, yani yaralı tarafımla yaşamak bile yangında ölmekten daha iyiydi. Yanıp kül olmamıştım. Küçük bir Zümrüdüanka kuşu gibi alevlerin içinden çıkmıştım. Parmaklarımı yara dokusu üzerinde dolaştırıp çizgileri okşadım. Yanmadım anneciğim, diye düşündüm. Alevlerin içinden geçtim ve yaşadım.
Kalbimde de yüzümdekiler kadar büyük, beni çirkinleştiren yara izleri var. Onların orada olduklarını biliyorum. Umarım biraz yaralanmamış dokular kalır; sevginin gelip gidebileceği bir parça. Umarım.’’
Sayfa 91Kitabı okudu
‘’Sessizlik ve yalnızlık üzerime çöküp beni sardığında, beni ezdiğinde, içimi buz gibi oyup deldiğinde, sadece yaşamın ispatı için olsa bile bazen yüksek sesle konuşma ihtiyacını hissederim.’’
Sayfa 62Kitabı okudu
‘’Güzel insanlar için üzüntü duyarım. Güzellik, ona sahip olduğunuz andan itibaren yok olmaya başlamış demektir, fânidir. Bu zor olmalı. Her zaman sizde güzellikten daha fazlası oldu- ğunu ispat etmek, însanların yüzeyin altını görmesini, parıldayan gözleriniz ya da parlak saçlarınız için değil sizi siz olduğunuz için sevmelerini istemek.’’
Sayfa 34Kitabı okudu
‘’Insanlar, taksi şöförleri, diş doktorları ne iş yaptığımı sorduğunda onlara bir ofiste çalıştığımı söylerim. Neredeyse dokuz yıl oldu, hiç kimse nasıl bir ofiste çalıştığımı yada orada ne iş yaptığımı sormadı. Bunun nedeni, benim bir ofis çalışanı kalıbına mükemmel bir şekilde uymam mı yoksa bir ofiste çalışıyorum ifadesini duyup boşlukları kendileri doldurmaları (fotokopi çekiyor, klavyede bir şeyler yazıyor) mı, karar veremiyorum.’’
Sayfa 11Kitabı okudu
