Sabitlenmiş gönderi
"-Sanırım yaşamaya bile üşeniyorsun.
-Öyleyim sanırım.
-Peki özellikle sevmediğin şey ne?
-Her şey. Bu aralıksız koşuşturma, sıradan tutkular, açgözlülükler, birbirinden üstün olma arzusu, dedikoduculuk, insanı baştan aşağı süzmeler..."
-Oblomov, İvan Gonçarov
Bir kitap okudu
192 syf.
·
Puan vermedi
Aramızda bir duvar var. Seni görüyorum, seninle konuşuyorum, ama sen öteki yandasın.
Sayfa 442Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Gözlerime baktığı zamanlar bir şeyler geçerdi ondan bana. Bütün bunların şimdi artık bittiğini düşündüm. Şuan bana baksaydı, bakışı kendi gözlerinde donup kalır, bana dek ulaşamazdı. Yalnızdım.
Sayfa 393Kitabı okudu
...iki kent arasındayım, biri bilmiyor beni, öteki de tanımıyor.
Sayfa 351Kitabı okudu
Özgürüm: yaşamam için hiçbir nedenim kalmıyor artık, yarattığım tüm nedenler yok olup gitti, başka nedenler de uyduramam bundan böyle.
Yalnız ve özgür. Ne var ki bu özgürlük biraz da ölüme benziyor.
Sayfa 324Kitabı okudu
Elbette ki yalnız ve yalnız ben varım, nefret eden ve seven ben. Her zaman aynı şey, her zaman ben, derken bu ben gittikçe uzayan, gittikçe uzayan bir hamura dönüşüyor...
Sayfa 311Kitabı okudu
...öyle durumlar var ki insan ağlamamak zorunda kalıyor...
Sayfa 308Kitabı okudu
Birini sevmeye koyulmak başlı başına bir iş, bir girişimdir. Güç ister, yürek ister, körlük ister... Hatta başlangıçta öyle bir an vardır ki uçurumun üstünden sıçramak ister. Düşünmeye kalkarsan aşamazsın onu.
Sayfa 299Kitabı okudu
Benim, varım, düşünüyorum o halde varım, varım çünkü düşünüyorum, neden düşünüyorum? Düşünmek istemiyorum artık, var olmak istemediğimi düşündüğüm için varım, düşünüyorum, dü... çünkü... ooof!
Sayfa 203Kitabı okudu
...düşünmemek... düşünmemek istiyorum: düşünmemek istediğimi düşünüyorum. Düşünmek de gerekmez. Çünkü bu da bir düşüncedir. Demek asla bitmeyecek bu sorun...
Sayfa 201Kitabı okudu
...varoluyorum, bu işe girişen ben'im. Ben. Beden bir kez yaşamaya başlayınca artık o tek başına yaşıyor. Ama düşünce öyle mi? Onu sürdüren, gözler önüne seren ben'im. Yaşıyorum, yaşadığımı düşünüyorum. Ah bu varolma duygusu yok mu, büklüm büklüm bir duygu; ve bu duyguyu, usulusul, yavaş yavaş ben seriyorum gözler önüne... Düşünmeme bir engel olabilseydim!
Sayfa 201Kitabı okudu
...var olan an içinde yaşadığım andı, yaşadığım andan başka hiçbir şey gerçek değildi. Geçmiş bir gerçek değildi. Ne eşyalarda, ne de düşüncede.
Sayfa 193Kitabı okudu
Bir raslantı eseri gelmiştim dünyaya, varlığım bir taşın, bir bitkinin, bir mikrobun varlığından farksızdı. Yaşantım hemen her alanda küçük mutluluklarla geçiyordu. Bazan garip belirtiler koyuyordu önüme bu yaşantı; bazan anlamsız mırıltılardan başka hiçbir şey duymuyordum.
Sayfa 169Kitabı okudu
...geçmişim koskoca bir oyuktan başka bir şey değil şimdi.
Sayfa 128Kitabı okudu
O anların kıvancı, hüznü bugün bile hâlâ bizimle birlikte. Ama tek bir anı yok; ateşi sönmek bilmeyen yakıcı bir sevda bu, geri dönmek, kuytulara, gölgelere sığınmak bilmeyen bir sevda.
Sayfa 128Kitabı okudu