Kemalettin
@kemalzede
Hayatın bize farkında olmadan empoze edilen materalist öğretiden daha fazlası olduğunu zannediyorum. Ve umut ediyorum - belki.
Mimar
null
Antalya
null
2 okur puanı
Kasım 2021 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Salt adalet ve esitlik mumkun degildir kadin erkek esitligi olmadisgi gibi erkek erkek veyahut kadin kadin esitligi de yoktur ve imkansizdir.sadece insan icinde gecerli olmayan bu duzen hayvanlara tasa topragada hakimdir. Yagmur ormanlarindaki toprak ile sahradaki kumlar ne esit sartlarda nede aldiklari su bakiminda adildir . Sokakta soolerden beslenen tekirile pencerenin ic yuzunde kalorifer petegine yatan beslenen timar edilen ve yemek secme imkani tekirin oldugu gibi. Olup olacak olan İcinde bulundugumuz dunyaninda duzenide budur ahiret inanci olan insanlari dayanagida budir elbette . Asil adalaet ilahi adalaettir. Çaresizlik insanin asli duragidir. Ancak umut edebilen insanalr mutlu olabilir. Ancak umut eden insanlar huzur bulurlar. Umut etmek kaderci olmak degildir elbette .umut etmek belki kendinden sonra ki nesli yetistirmektir ki yetismis yani materyal anlamda yetismis demiyorum ruhani anlada yetismis paylaşmayı bilen asil degerin madde de degil ruhta oldugumu bilen bireylerin yetismesi.
Okur Takip Önerileri
Evinde mutlu yuvasinda yalniz sessiz kendiyle gecen bi gecenin tadini daha baska ne verebilirdi ki.
alışıldık hisler
birkaç arkadasından biriydi oysa ki en mutlu günüde yanında olmalıydı yine iş dedi bahanesi hep aynıydı tiksindi.en mutlu gün diye sayıkladı en mutlu gün daha öncesinde işkence mi yapıyorlardıyad bugünden sonra daha mutlu olamazmıydı .en sarhoş gününde yalnız bırakmıştı arkadaşını bi kadına teslim olduğu o günde .sevişmelerinin resmileştiğini insanlara ilan ettikleri o mesut günde arkadaşının yanında olamadı zaten sevmezdide ahmak kalabalıkları boşverdi. bidahakine
dostdost diye diye nici nicesine sarıldım benim sadık yariim kara topraktır
Kimim Ben
Geride kalan 27 senenin birikintisi pişmanlık mı diye düşündü -hayta dair pişmanliklarıma ahh edecek değilim dedi kendine belki yarın dedi ve bu hiç mantıklı gelmedi - iyi bi hayat bile yaşıyo olabilirdi ahh şu şüphe --asıl hayatı karartan hayattan alınan zervki tutkuyu heyacanı belki hırsı engelleyen farkındalık olduğunu söyledikleri halde bu şüphecilikte aynı görevi üstlenmemişmiydi..insanları kandırıyordu kendini kandırıyordu ...
kimse karışamaz benim ne söylediğime yada ne söylediğime ve zaten kimsede karışmıyor
Kimbilebilir hayat daha ne kadar devam edecek
sadece suanı düşünen insan mı mutlu olabilir ya kahramanlar ne olacak
insqanlara öğütler veren deneyimlerini bir hiçmiş gibi dağıtan nsavuran ucuz ürünler gibi herhafta kurulan ve artıklarını çöplerini toğplamak dahi bir hafta süren pazar tezgahlarında teşhir eden birisi olmakta kahramanlık değil mi kim bilebilir
artık hiçbirsey kimsenin umrunda değil ve bu güzel bişey