Kendimce karaladığım bir şiir
Tan pusuda,
Gecenin büyüsünü bozmaya yeminliymişcesine
Usul usul
Ölüm gibi
Yapışıyor yakama.
Yaşama inat yaşamsız olanlardandım oysa
Şimdi sonsuz bir mavilik içinde
Güneş, büyük gövdesiyle yutuyor tüm sevinçlerimi
Acılarımı yakıyor
Kor ateşlerinde
Kalan bir damla ışığımı
Çekerken dudakları
Kaçıyor hükmettiği yere
Göğün en gizli mabedine
Ve ansızın bastırıyor
En karanlık haliyle gece..