İçimdekiler
Kırgınım. Kalbim paramparça. Ne yapmam gerek, doğru olan ne, neyi nasıl yapmalıyım? Kafam o kadar karışık, o kadar yorgunum ne yapmalıyım ne etmeliyim hiç bilmiyorum. Kendi kendime bir belirsizliğin içindeyim ve bunu ben kendime yapıyorum. Her şeyin bu kadar farkında olup bu kadar yap(a)mamak çok yoruyor, çok üzüyor, çok yıpratıyor. Yapabileceğime inanıyorum hep bunu söylüyorum kendime ama neden hep yapamadığımı düşünüyorum . Ama iyi olacağım ve her şey geçecek..
bırak da yuvama döneyim şimdi, dışarısı çok soğuk. seninle burun buruna gelip ağzından içeriye sokulayım. sızlayan yerlerine boylu boyunca uzanarak yüzünde bir yer bulayım kendime.
O kadar yandı ki canım, sonunda karşıdan baktım
Ne göreyim, kendime yıldızlardan daha uzaktım.
“Susmak yok artık, haykırmak var. Hem de sıradağları devrircesine haykırmak” dedim kendi
kendime..
Sayfa 46Kitabı okuyor
Yalnız, eşitsizlik ağır bir şey. İnsanın hem kendime saygısı olsun, hem de seve seve söz dinlesin, boyun eğsin, bunu anlarım; işte bu mutluluktur. Ama zorla boyun eğmek...
Sayfa 315Kitabı okuyor
Kendime küsmemi sağlayan herkesi aklımda da kalbim de bitirmişimdir...
İnsanlara psikiyatri gibi yardım edip kendime gelince ise şeytan oluyorum mübarek
“Bizimki gibi bir başka aşk daha olmayacak. Biz anlatılagelmiş en mükemmel aşk hikâyesiyiz.”
“Sevgililer Günü saçmalığını” küçümseyen bu adamın
dünyadaki en romantik erkeğe dönüştüğüne inanamıyordum. Dudağımı ısırdım.
“Biz efsaneviyiz,” dedi arzu dolu bakışlarıyla. “Aşkı
mız o kadar saf ve gerçek ki, biz tanrıların hayretiyiz.”
Kim bu
Sayfa 317
