176 syf.
·
Not rated
En çok altını çizdiğim, bazı cümlelerini tekrar tekrar okuduğum, bazı cümlelerden sonra kitabı kapatıp kendimi sorguladığım, bazı cümleleri ise ben yazmışım gibi hissettiğim Düş Kesiği romanı ile Güray Süngü'yü tanımıştım.
Pencereden romanının ise daha ilk cümlesinde altını çizip üzerine düşünme ihtiyacı hissettim. Sanki ben yazmışım gibi hissettiğim çok az cümle, kaleminde kendimi bulduğum çok az yazar oldu. Üslup olarak biraz karmaşık olduğunu söylemem gerek ama bazı cümleler öyle vurucu ki...
Ayhan, hayata hepimiz gibi kendi penceresinden bakan biri ama herkesten farklı. Kendisi de farkında bunun, zaman zaman garip olduğunu düşünüyor. Mesela kimseye tam anlamıyla yakın hissetmediği için herkese "siz" diyerek hitap ediyor. Hayatı boyunca kendinden beklenenleri yapmış, kendini ifade etmekten bile çekinen, çocukken sokaktaki oyunlara bile karışmaya cesareti olmayan, iç sesiyle arkadaş olmuş dış sesini sessize almış biri Ayhan. Hayata baktığı pencereyi o mu seçmiş yoksa seçmek zorunda mı bırakılmış ona siz karar verin.
"Düş Kesiği" ile yaralanmış ruhların "Pencereden" izledikleri hayatları... 
Güray Süngü 
Pencereden
