Satıra başlamadan önce bile tekrara düşmüştüm. İnsan duyusunun algılayamayacağı o ilahi güç. Aklımla oynayan tonlarca uyaran. Her şey, birbirini çamurda sürüklemeye çalışan karınca sürüsünü hatırlatıyordu. Tepedeki betonları, önce yeşil yapraklı görmüştüm. Parmaklarımı ise dallanıp budaklanan fidanlar. Çiçek açmıyorlar. Sarmaşık gibi uzayan uzuvlara benziyorlardı. Yaşamın anlamsızlığı doğayla bütünleşmeye başladığında mucizevi olduğunu sandığım fidanlarımı, yeşil yapraklara dönüştürmüştüm. Satıra başlamadan önce bile tekrara düşmüştüm. Önce yeşil yaprakları gördüm. Sonrasında, buraya ait olmadığımı. Satırdan önce su içtim, tıpkı yağmura ihtiyacı olan ormanlar gibi. Tekrara düşmeden önce sigara yaktım, tıpkı kendini yenilemek için kendi güneşinde yanan yapraklar gibi. Satırlarımın tekrarı bittiğinde; tanrı tarafından çizilmiş en kudretli resim, tek bir kağıt görseli, bir anı. Peki o an, burada değilse neredeydi?
-Melike Demirci
Değişme
İnsan..
Önce..
Kendini sevmeli..
Kendine..
Saygı duymalı..
Kendi varlığına..
Değer vermeli..
Aksi olursa..
Senin kendine..
Vermediğin değeri..
Birileri yüzüne..
Tokat gibi çarpar..
Kimseyi..
Kendinden öte tutma..
Kimseyi de..
Kendinden aşağı..
Kendin ol..
Kendin kal..
Kendini yaşa..
Değişimlerin..
Kendini..
Yenilemek için olsun..
Kendin hariç..
Kimse için..
Değişme…
Ayhan M.
Her gün dünyaya yeniden gelmek ne güzel.
Her gün bir güzellikle kendini yenilemek ne hoş.
Her gün güneşe selam vermek nasıl muhteşem bir his.
Her gün bir dağa bakmak nasıl yüce bir duygu.
Bir taş gibi kaskatı kesilmeden, bir nehir gibi sonsuza akmak nasıl bir aşk.
Güven Taşdemir
....
Yılbaşı’ndan nefret ediyorum
Her sabah, göğün kasvetli örtüsünün altında uyandığımda, bunun benim için yılbaşı günü olduğunu anlarım.
Muntazam bakiyesi, ödenmemiş borçları ve yeni yönetim bütçesiyle hayatı ve insan ruhunu ticari bir kaygıya dönüştüren sabit vadeli hesaplar gibi kapanan yılbaşlarından nefret ediyorum. Hayatın ve ruhun