GAZETENİN BİR HAFTASI: KÜBİTEM için tutulan daire Devlet gazetesinin en lüks bürolarından birisi idi. Apartmanın girişi Bayındır sokaktandı ama salonu Meşrutiyet caddesine bakardı. Üç oda ve bir salondan oluşan büronun bir odası sırf Dündar Taşer'e tahsis edilmişti. Dündar Taşer misafirlerini burada karşılar görüşür, sohbetlerini burada
Mütemadiyen baskıya maruz bırakılan insanlar birbirine yabancılaşır. Kendisi zulme uğrayan çocuğun başkasına zulmetmesi gibi, koşulların baskısı altında ezilenler de baskıcı insanlara dönüşür.
cem karaca bir gün istiklâl caddesinde aşağı doğru yürümektedir. karşıdan da yukarı doğru kendisi gibi ince uzun, sakallı ve uzun saçlı ve giyim kuşam olarak da yine kendisi gibi oldukça marjinal birisi gelmektedir. bu gelen barış manço'dur. ikili birbirlerinin varlığından haberdardırlar ama tanışmak hiç nasip olmamıştır. piyasada iki rakiptirler ve birbirlerini de çok merak etmektedirler. barış manço da kendisine benzeyen bu tipi fark eder ve ikili birbirlerine yönelirler. karşı karşıya gelince dururlar ve aralarında şu diyalog geçer:
Barış Manço: o sen misin
Cem Karaca: o benim de sen o musun?
Barış Manço: ben de oyum.
Striptiz belki de çağdaş Batı toplumuna ait tek özgün danstır. İşin sırrı bir kadının kendi vücudunu oto-erotik bir tapma ritüelinin nesnesine dönüştürebildiği ölçüde -başkaları için bir arzu- nesnesine dönüşebilmesindedir. Tüm jestlerin tözünü oluşturan bu narsistçe serap, bu vücudu sarıp sarmalayan ve onu fallik bir nesnenin simgesine dönüştüren kendi kendini okşama hareketleri olmadan erotik bir etki yaratabilmek olanaksızdır. Bu mastürbasyonun en yüce biçimidir. Burada Bernardin'in dediği gibi asal olan yavaşlıktır. Jestlerdeki bu yavaşlık (soyunurken, kendi kendini okşarken, hatta orgazm taklidine kadar) "ötekine" (seyirciye) ait davranışlardır. Çünkü dans ederken yinelediği jestlerle yanı başında hayali bir cinsel partner yaratmaya çalışmaktadır. Ancak bu öteki bir anda saf dışı bırakılmaktadır; çünkü dansçı ötekinin yerini alarak, gerçekten de düş sürecinden çok da farklı olmayan bir yoğunlaşma çalışmasıyla onun hareketlerini üretebilmektedir. Striptizin tüm sırrı (ve etkisi) bu ötekini, tıpkı bir filmdeki yavaş çekim patlama ya da düşme olayı gibi, şiirsel bir yavaşlıktaki jestler aracılığıyla çağrıştırma ve bu çağrışımı yinelemede gizlidir. Çünkü gerçekleşmeye ramak kala elinizden kaçabilecek bir şeyler varsa, o da bu kusursuzlaşmış arzunun ta kendisi olacaktır.
Sayfa 190Kitabı okuyor
"Kendi iradesiyle" dedi. "Kendi iradesi" diye yineledi. "Bir hastanın iradesi kime aittir? Hastaya mı hastalığa mı? İnsan hastalandığında, ihtiyarladığında ya da psikolojisi bozulduğunda olduğu gibi, işlerin yarısını kendi iradesi, yarısını başka bir irade yapar. Bizim olmaktan çıkan iradenin kimin olduğu da her zaman bilinmez. Hastalığın mı, doktorların mı, ilaçların mı, ruhsal rahatsızlığın mı, yılların mı, geçmiş zamanların mı? Artık olmaktan çıktığımız... Giderken onu elimizden alıp götüren kişinin mi? Cromer-Blake bizim olduğunu sandığımız ya da eskiden olduğu kişi değil artık, kendisi olmaktan çıktı. Ve eğer çok yanılmıyorsam, giderek o olmaktan büsbütün uzaklaşacak -sonunda düpedüz var olmaktan çıkacak-, ne biri ne öteki ne üçüncü ne dördüncü kişi olana, hiç kimse olana değin. Hiç kimseye dönüşene değin."
Sayfa 116Kitabı okuyor
Gerçekten önemli olan bir tek felsefe sorunu vardır, intihar. Yaşamın yaşanmaya değip değmediği konusunda bir yargıya varmak, felsefenin temel sorusuna yanıt vermektir. Gerisi, dünyanın üç boyutlu olup olmadığı, düşüncenin dokuz mu, yoksa on iki ulamı mı bulunduğu, sonra gelir. Oyundur bunlar; önce yanıt vermek gerekir. Nietzsche'nin istediği gibi, bir filozofun, saygımızı hak etmek için, başkalarına öğütlediğini önce kendisi yapması gerektiği düşünülürse, bu yanıtın önemi iyice anlaşılır, çünkü yanıt kesin davranıştan önce gelecektir. Gönlümüzle sezdiğimiz şeyler bunlar, ama aklımıza da aydınlık gelmeleri için derinleştirilmeleri gerekir.
Sayfa 21 - Can YayınlarıKitabı okuyor
“Bütün bu olanları kötü bir rüya gibi hatırlayacağız”
Kötü bir rüya.
Sırça fanusun içinde ölü bir bebek gibi tıkılıp kalan insan için dünyanın kendisi kötü bir rüyadır.
Sayfa 247Kitabı okudu
