"Bazen hayat yorar insanı...
Şarkılar yorar,
Beklemek yorar,
Özlemek yorar,
Affetmek yorar,
Hoş görmek yorar Ve insan susar.
Her şeye,herkese rağmen Elinden gelen tek şeyi yapar; Bağıra bağıra susar."
Ne babamın omzunda ağlayabildim.. Ne de anneme üzülür diye derdimi anlatabildim. Gömdüm içime ne varsa anlaşılmasın diye.. Bir de çiçek ektim üzerine altı mezarlık üstü bağ bahçe. Anlatamadım...
Hasılı; Ağrıyan yanımız sana emanet Allah'ım. Çok yordular, toparlayamadım.
Üstümde çok değişik bir sakinlik var kafamın içi deliriyor ama sakin sakin duruyorum. Hiçbir şeyin yolunda gitmeyişini mi kabullendim yoksa kusursuz bir sinir krizi öncesi sessizliği mi ayırt edemiyorum.