Ah, mahvoluşum korkunç olsa bile, acımın kaynağı bu değil! Kalbim acıyla perişan; çünkü onun lekeli esiri oldum; yüz karası ve utanç bana ait, sevgim arsız, çünkü açgözlü bir kalple sevdim ve acımı bir mutluluk ve keyif gibi andım; acımın kaynağı beni incittiği için ona karşı kin duymamak, karşı koymamak!