Antik Yunan'da misafire tuz ve ekmek ikram edilir, çünkü bunlar hayatı ve konukseverliğin kutsallığını simgeler. Günümüzde bile, yuva kuran genç çiftlere tuz ve ekmek armağan edilir. "Hayatın tadı tuzu" ve "dünyanın tuzu" gibi İncil deyimleri gündelik dilde yaşamaya devam eder.
Sayfa 11 - Nisan 2012 Genesis KitapKitabı okudu
Tuz üreten kentler adlarını tuzdan alır: Salzburg, Salzgitter, Salzwedel vb.
Sayfa 11 - Nisan 2012 Genesis KitapKitabı okudu
Ortaçağ'daki egemen sınıfın en önemli özelliklerinden biri, bol baharatlı yemeklere düşkün olmasıdır. Bir ev ne kadar seçkinse, baharat tüketimi de o kadar fazladır.
Sayfa 12 - Nisan 2012 Genesis KitapKitabı okudu
Karabiber
Çok eski çağlardan bu yana insanın kültürünün vazgeçilmez bir parçası olan tuzun aksine, karabiberin tarihi nispeten daha yenidir. Gerçi Romalılar da yemeklerine karabiber katardı, ama bu baharata dünya tarihinde yepyeni ve önemli bir sayfa açması ancak Hıristiyan Ortaçağ'da gerçekleşmiştir.
Sayfa 12 - Nisan 2012 Genesis KitapKitabı okudu
Önsöz
Neden afyon ve esrar vs. asırlar boyunca sıradan keyif verici maddeler gibi rahatça kullanılıyorken, 19. yüzyılın sonuna doğru birdenbire "uyuşturucu zehirler " olarak tanımlanıp yasaklandı?
Sayfa 12 - Dost
Bir masalda en küçük kızın babasına duyduğu sevgiyi tuz sevgisiyle kıyaslaması bize ne kadar garip gelir: "İçinde tuz yoksa, en iyi yemek bile lezzetli değildir, o yüzden ben babamı tuz kadar severim."
Sayfa 14 - Dost
Latince salus (selamet) ve salubritas (sağlık) sözcükleri Latince sal (tuz) sözcüğünden türetilmiştir. (...) Tuz üreten kentler adlarını tuzdan alır: Salzburg, Salzgitter, Salzwedel vb.
Sayfa 13 - Dost
"Almanya'da bir proleter için alkolden tamamen vazgeçmek, her tür muhabbetten vazgeçmek anlamına gelir; işçinin evinde salonu yoktur, küçücük odasına buyur edemez dostlarını; onlarla bir araya gelmek istiyorsa, onlarla ortak meseleleri konuşmak istiyorsa, meyhaneye gitmek zorundadır. Burjuva siyaseti bundan feragat edebilir ama proletarya siyaseti edemez."
-Karl Kautsky.
Sayfa 170