Nefes alıyorum ama hala bulamadım seni
Ben sana yanarken şimdi
Sen kim bilir nerede üşüyorsun
Ceyhun Yılmaz
Dalgacı Mahmut
İşim gücüm budur benim,
Gökyüzünü boyarım her sabah.
Hepiniz uykudayken.
Uyanır bakarsınız ki mavi.
Deniz yırtılır kimi zaman,
Bilmezsiniz kim diker;
Ben dikerim.
Dalga geçerim kimi zaman da,
O da benim vazifem;
Bir baş düşünürüm başımda,
Bir mide düşünürüm midemde,
Bir ayak düşünürüm ayağımda,
Ne haltedeceğimi bilemem
ORHAN VELİ KANIK
Hayatımda ilk kez birisi bana
" kendine çok dikkat et " dedi.
Anlamış onun kalbini taşıdığımı herhalde,
Rastgele yürürken aklına geleyim sızlasın için
Zaman sen olmayınca geçmiyor,
Sen olunca da yetmiyor...
Üşüyorsan söyle, seni bir kat daha seveyim.
Bak! papatya mevsimi geldi.
Mevsimlerden papatyayı severim. sonra seni. sonra yine seni. ve hep seni...
Kim istemez mutlu olmayı ama mutsuzluğa da var mısın?
Çık gel bir kez daha çık gel bir kez daha beni bozguna uğrat; ben güzel değil miyim?
Neden kuş koymuyorlar yoluma?
Ben sana kızsam, kendime küserim.
En çok sesini aradım.
Gözlerinse asılı bıraktığın yerdeydi...
Gözlerini sildi zaman..
Dedim ya… Eylül’dü.
Savruluşu bundandı kimsesizliğimizin.
Sonra dalgalar geldi dile sonra bir mavilik aldı her yerimizi; nasıl hatırlıyorsan dünyayı öyle.
Kötülüklerin büsbütün egemen olduğu namussuz bir çağ bu biliyorsun hasret kalmışız , yüreği güzel insanlara.
Bazen sadece yorgun oluyor insan.
Ne küs, ne yalnız, ne de aşık...
Ama sen yine de gitme gidersen peşinden gelmem; ama kalırsan bu masalın sonunu birlikte öğreniriz... Meğer ne çok canı yanarmış insanın, baktığı yerde göremeyince görmek istediğini.
Birgün aklına gelecek olursam, bana şiir ısmarla. Eylül'ü konuşalım..
|Cemal Süreya - Hayatımda İlk Kez Birisi Bana
Küçükken çok yaramazdım. Mutfağa birşey alacakmışım gibi girer, sıradan hareketlerle buzdolabını açar, elime aldığım yumurtaları soğukkanlı bir şekilde açık camdan dışarıya fırlatırdım...
Evde misafirlerin olması bile engel olamazdı yaramazlığıma. Hatta onlar olunca daha çok şımarırdım. Bu tür şeyleri onlar varken daha sık yapardım.
Daha başka
Rüveyda
Artık eskisi gibi bakamıyorsun
göklerinde bir belkıs otururdu Rüveyda
binlerce gökkuşağı olurdu kirpiklerin
güneş bir anne gibi dururdu başucunda
artık dokunamıyor kakülün bulutlara
karalara bürünmüş saçlarında dolunay
ben bu kadar zulme layık mıyım Rüveyda
Hangi çağın gelişidir bilmem, gülüşün
soluk bir dünyanın mezarlarına
gömerek
"senin mihr ü vefâ gösterdiğin ağyâra çok gördüm
Galattır kim seni bî-mihr okurlar bî-vefa derler"
("Ben senin benden başka herkese sevgi ve vefa gösterdiğini çok gördüm. Senin vefasız ve muhabbetsiz olduğunu söylemeleri doğru değildir.")