Kim bilir, kaç defa bu yollardan beraber geçtiler.
Yaşamasını sürdürebilmek için gerekli olan en az uyumu sağlayabilmesi, kim bilir neler pahasına olmuştu! Çünkü dış dünyada yalnızca noksanlıklar görüyordu. Acısını kendinden bile saklıyor olmalıydı.
Bir kadın bana, "Seni seviyorum, çünkü zekisin, çünkü namuslusun, çünkü bana armağanlar alıyorsun, çünkü zamparalık yapmıyorsun, çünkü bulaşık yıkıyorsun," derse, hayâl kırıklığına uğrarım; bu aşkta çıkarcı bir yan vardır. Şöyle bir cümle duymak kim bilir ne güzeldir: "Zeki olmamana, namuslu olmamana karşın, yalancı, bencil, alçak olmana karşın senin için deli oluyorum.
Sayfa 61 - Can Yayınları
" Kim bilir? Bazı kapıların bize kapalı görünmesi, önünde değil, arkasında durduğumuz içindir."
Ahmet Hamdi Tanpınar
Sayfa 107 - HayykitapKitabı okudu
Cennet Mekân Abdullah Baba (ks) Hz.lerine dünyanın en akıllı insanları kim diye sorulduğunda;
Dünyanın en akıllı insanları Mürşidi Kamillerdir. Çünkü haramı bilirler haramdan uzak durular, günahı bilirler günah işlemezler. Bunların sonucunda dünya ve ukbası için neyin kar, neyin zarar getireceğini bilir ona göre hareket ederler. Çok akıllı dediğiniz insanlara bakınız, aklı şeytanlıkla doğru orantılıdır. Akıllı insan cehennem de yanacağını bilerek şu iki günlük dünya menfaati için günah işler mi? Yalan söyler mi? Haram yer mi? Gıybet eder mi? İslam’dan uzak boş işlerle, malayaniyle meşgul olur mu? Bir kişi İslam’dan uzaklaşırsa Allahu Teâlâ aklını alır. Buyurmaktadır.
“Akıllı, zeki olan kişi nefsini hesaba çekip, ölümden sonrası için çalışan, amel eden kimsedir. Âciz ise, nefsinin hevasına tabi olup Allah’tan bir takım (boş) temennilerde bulunan kimsedir.” Tirmizi
Bugün veya yarın elbet birgün öleceğiz. Kim bilir neyle oyalanırken ölüm bizi istilâ edecek?
Ben şahsen tüm yüreğimle ölümün beni irademi bilerken bulmasını dilerim...
Sayfa 121Kitabı okudu
Bu son ayrılık saatinde niçin hakikati saklamalı? Bu okumayacağın defteri ben senin için yazdım Kâmran. Evet, ne şöyledim, ne yazdımsa hep senin içindi. Yanlış, çok yanlış bir iş tuttuğumu bugün artık itiraf edeceğim. Ben her şeye rağmen seninle mesut olabilirdim. Evet, her şeye rağmen seviliyordum, sevildiğimi de bilmiyor değildim; fakat, bu bana kâfi gelmedi, istedim ki çok, pek çok sevileyim, kendi sevdiğim kadar değilse bile -çünkü buna imkân yok- ona yakın sevileyim. Bu kadar sevilmeye benim hakkım var mydi? Zannetmem, Kâmran. Ben küçük, cahil bir kizim. Sevmenin, kendini sevdirmenin de bir yolu var, değil mi Kâmran? Halbuki ben bunları hiç, hiç bilmiyordum. Senin Sarı Çiçeğin taş atmak için söylemiyorum Kâmran, inan bana, mademki seni mesut etti, ben hayalimde onunla barışıyorum- kim bilir ne kadar cazibeli bir kadındı? Kim bilir sana ne güzel şeyler söylüyor, ne güzel mektuplar yazabiliyordu? Ben, belki senin çocuklarına, çocuklarımıza iyi bir anne olacaktım
Bu kadar.
Sayfa 479Kitabı okudu
Eski bir doğu şiirinde "Şeb-i Yeldâyı müneccimle muvakkit ne bilir
Mübtelay-ı gama sor kim geceler kaç saat."denilmiştir
(Yılın en uzun gecesinin hangi gece olduğunu müneccimler ile takvim düzenleyenler asla bilmezler. Onun hangisi olduğunu anca gama müptela olmuş âşık bilir.
Sayfa 238Kitabı okuyor
